Του Αλέξανδρου Πραντούνα
Η ένταση που επικρατεί στις ελληνοτουρκικές σχέσεις τις τελευταίες βδομάδες αντανακλάται με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο στις «ατάκες» που ανταλλάσσουν μεταξύ τους ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, από τη μια και οι υπουργοί Άμυνας και Εξωτερικών, Π. Καμμένος και Ν. Κοτζιάς αντίστοιχα. «Μαγκιές» στην πλάτη εκατομμυρίων εργαζομένων και στις δυο πλευρές του Αιγαίου, σε ένα «παιγνίδι» που δεν είναι καθόλου παιγνίδι!
«Αν το καθήκον του Τούρκου αρχηγού ήταν να ανέβει στα Ιμια, θα το είχε κάνει»
είπε ο Τσαβούσογλου (Καθημερινή, 25 – 02- 2017) αναφερόμενος σε δήλωση του Ν. Κοτζιά ότι ο αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων της Τουρκίας δεν μπορούσε να ανέβει στα Ίμια εξαιτίας της ετοιμότητας των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων.
«Αν θέλουν να πατήσουν τα Ίμια ας το κάνουν, θα φύγουν από εκεί; Να δούμε πώς θα φύγουν μετά»,
ανταπάντησε ο Π. Καμμένος (Star, 26-02-2017) υπονοώντας σαφώς ότι η απάντηση της Ελλάδας θα ήταν να σκοτώσει όσους Τούρκους αποβιβαστούν στα Ίμια.
«Οταν κάποιος αδυνατεί να απαντήσει πολιτικά στα γεγονότα, πιθανόν, να μην τα κατανοεί»,
σχολίασε ο Ν. Κοτζιάς αναφερόμενος στις δηλώσεις Τσαβούσογλου (Καθημερινή, 26-02-2017).
«Η Ελλάδα δεν πρέπει να επιτρέψει να επισκιαστούν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις εξαιτίας ενός κακομαθημένου παιδιού»,
σχολίασε ο Τσαβούσογλου (Star, 26-02-2017) αναφερόμενος στον Π. Καμμένο χωρίς να τον κατονομάσει, ενώ πρόσθεσε πως η Τουρκία
«δεν λαμβάνει σοβαρά πάντα ένα άτομο που ζει μέσα σε κόμπλεξ» (Star, 26-02-2017).
Αυτές είναι μερικές μόνο από τις εκφράσεις που ανταλλάσσουν μεταξύ τους αυτό τον καιρό οι υπουργοί των δύο κυβερνήσεων.
Εκφράσεις που «δεν υπάρχουν» στην διεθνή διπλωματία! Βαριές κουβέντες και «μαγκιές» σε μια κατάσταση εξαιρετικά ρευστή και σε μια περιοχή ιδιαίτερα εύφλεκτη! Οι δυο πλευρές παίζουν με τη φωτιά και με τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων – σαν να είναι παιδάκια!
Τουρκία – ένα καθεστώς σε κρίση
Για την Τουρκία αυτή η στάση δεν είναι δύσκολο να εξηγηθεί καθώς πρόκειται για ένα καθεστώς σε κρίση – με τον Ερντογάν να επενδύει στον εθνικισμό προκειμένου να κερδίσει πόντους και στο επερχόμενο δημοψήφισμα, στις 26 Απρίλη, σχετικά με τις υπερεξουσίες που επιδιώκει να αποκτήσει και να ολοκληρώσει τις εκκαθαρίσεις των αντιπάλων του μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του προηγούμενου χρόνου.
Την ίδια στιγμή η Τουρκία εμπλέκεται σε πολεμικές συρράξεις στη Μέση Ανατολή με αλλεπάλληλες ανατροπές στις συμμαχίες και τις πολιτικές που ακολουθεί – ένας επιπλέον λόγος έξαρσης του εθνικισμού.
Ελλάδα – «αριστεροί» ψευτοπαλληκαρισμοί
Από την ελληνική πλευρά, και μάλιστα από μια κυβέρνηση που μιλά στο όνομα της Αριστεράς, πώς «επιτρέπονται» τέτοιου είδους «παληκαρισμοί» και γελοιότητες;
Το μόνο που θα μπορούσε να λειτουργήσει αποτρεπτικά στις εθνικιστικές εξάρσεις των Τούρκων αξιωματούχων θα ήταν ένα κάλεσμα το οποίο να απευθύνεται ουσιαστικά προς τον τούρκικο λαό, με φιλικά ανοίγματα και με την εξήγηση ότι καμία από τις δύο πλευρές δεν έχει τίποτα να κερδίσει σε περίπτωση πολέμου. Αντί γι’ αυτό, έχουμε δηλώσεις που ρίχνουν λάδι στη φωτιά.
Το θέμα και οι ευθύνες, πια, καθόλου δεν αφορά τους ανόητους, θερμοκέφαλους υπουργούς, Καμμένο και Κοτζιά, αφορά ευθέως τον πρωθυπουργό Τσίπρα.
Κύπρος – μια απόφαση ντροπής για την κυπριακή βουλή
Στο γενικά εύφλεκτο κλίμα της περιόδου έχουμε μια απόφαση της κυπριακής βουλής η οποία δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί παρά μόνο σαν «απίστευτη»!
Αποφάσισαν το γιορτασμό στα σχολεία της ημερομηνίας του ενωτικού δημοψηφίσματος του 1950. Τότε, ο ελληνοκυπριακός πληθυσμός είχε ψηφίσει στη συντριπτική του πλειοψηφία υπέρ της ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα!
Σήμερα, με την Κύπρο να έχει υποφέρει τα πάνδεινα, από διακοινοτικές συγκρούσεις, πραξικόπημα, πόλεμο, εισβολή και διχοτόμηση, με χιλιάδες νεκρούς, κι όλα αυτά εξαιτίας της τρέλας του εθνικισμού και της ιδέας της «Ένωσης», το να ανακινεί κανείς αυτό το θέμα αποτελεί εγκληματική ανευθυνότητα.
Το γεγονός ότι την πρόταση αυτή την έκαναν οι Ελληνοκύπριοι φασίστες του ΕΛΑΜ (αντίστοιχη οργάνωση της Χρυσής Αυγής) δεν προκαλεί βέβαια έκπληξη. Την υποστήριξαν όμως τα κόμματα του κέντρου (ΕΔΕΚ, ΔΗΚΟ, Οικολόγοι, κ.α.) με το κυβερνών κόμμα του προέδρου Αναστασιάδη (το ΔΗΣΥ) να απέχει(!) επιτρέποντας έτσι να περάσει με σχετική πλειοψηφία καθώς μόνο το ΑΚΕΛ καταψήφισε!
Παίζουν με τη φωτιά
Οι πόλεμοι και τα θερμά επεισόδια βέβαια δεν γίνονται κατά λάθος. Και είναι σωστό να πούμε ότι ανάμεσα στις άρχουσες τάξεις των δύο χωρών, Ελλάδας και Τουρκίας (ή τριών αν συμπεριλάβουμε και την Κύπρο) δεν υπάρχει συνειδητή πρόθεση ή σχέδιο για πόλεμο. Όμως υπάρχουν όρια στο πόσο μπορεί να παίζει κανείς με τη φωτιά χωρίς τελικά να την ανάβει.
Στη πραγματικότητα, για όσο καιρό υπάρχει καπιταλισμός στις δυο χώρες, θερμά επεισόδια, ακόμα και πολεμική σύρραξη δεν μπορούν να αποκλειστούν. Ο μόνος δρόμος για να αποσοβηθεί μια για πάντα αυτός ο κίνδυνος είναι η κοινή πάλη των εργαζομένων και στις δυο πλευρές του Αιγαίου για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και πόλεμο – μια κοινωνία σοσιαλιστική. Αυτό βέβαια προϋποθέτει την ύπαρξη μιας Αριστεράς επαναστατικής και διεθνιστικής, μακριά από τις παραδόσεις του Ρεφορμισμού και του Σταλινισμού, μιας πραγματικής και συνεπούς Αριστεράς. Αυτήν έχουμε ευθύνη να χτίσουμε.
Σχετικά άρθρα
