Του Ανδρέα Παγιάτσου
Του ξέφυγε, λέει ο Ντάισελμπλουμ… και έστειλε και γράμμα στους Ευρωβουλευτές για να το εξηγήσει… Δεν το εννοούσε όπως ακούστηκε… δεν αφορούσε τους νότιους της Ευρώπης, δεν…δεν…
Όμως το νόημα ήταν καθαρό και αποκαλυπτικό για το ποιόν του ατόμου: είπε, έμμεσα αλλά ξεκάθαρα, ότι οι Νότιοι ξοδεύουν τα λεφτά τους στο ποτό και τις γυναίκες… Και γι’ αυτό το λόγο, εννοούσε, οι οικονομίες της περιφέρειας και ειδικά της νότιας Ευρώπης, με πρώτη και καλύτερη την Ελλάδα, βρέθηκαν αντιμέτωπες με την κρίση του χρέους!
Δικαιολογημένα κατηγορήθηκε για σεξισμό! Δεν είπε πως οι Νότιοι ξόδευαν τα λεφτά τους στη διασκέδαση – οπότε δεν θα ήταν σεξισμός αλλά απλή ηλιθιότητα. Αλλά, να πει πως τα ξόδευαν στις γυναίκες;! Αποδοχή κατ’ αρχήν, χωρίς καμία διαμαρτυρία κι επομένως το θεωρεί σωστό και φυσικό, ότι ζούμε σε μια κοινωνία στην οποία αποφασίζουν οι άντρες! Και κατά δεύτερο ότι οι γυναίκες «αγοράζονται»… είναι κάτι σαν αντίστοιχο των ποτών: ποτά και γυναίκες. Ζήτω λοιπόν η πατριαρχική και φαλλοκρατική κοινωνία, κατά τον ελεύθερο, φιλελεύθερο και ανοιχτόμυαλο, έξυπνο Ολλανδό υπουργό Οικονομικών. Και βέβαια οι δηλώσεις του υποκρύπτουν και ρατσισμό: οι καλοί Βόρειοι που ξέρουν που είναι σωστό να ξοδεύουν τα λεφτά τους, οι κακοί Νότιοι.
***
Ότι η κρίση που πήρε το χαρακτήρα της κρίσης του χρέους στην Ευρώπη, ξεκίνησε από την Αμερική το 2007, δεν τον προβληματίζει. Ότι χτύπησε το τραπεζικό σύστημα όχι μόνο της νότιας αλλά και της βόρειας Ευρώπης, δεν το θυμάται. Ότι καταρρεύσανε τραπεζικοί κολοσσοί όπως η Lehman Brothers στις ΗΠΑ και η Northern Rock στη Βρετανία δεν τον προβληματίζει. Ότι η πρώτη χώρα στην οποία κατάρρευσε το τραπεζικό σύστημα ήταν η Ισλανδία, που δεν είναι νότια αλλά βόρεια, του διαφεύγει. Ότι αυτή η ίδια Ισλανδία αποφάσισε (το 2010) μέσα από δημοψήφισμα, ότι αρνείται να πληρώσει τα χρέη των ισλανδικών τραπεζών στη Βρετανία και την Ολλανδία, είναι μια κακή στιγμή στην οικονομική ιστορία της Ευρώπης που πρέπει να αποσιωπάται. Ότι, επομένως η Ελλάδα και οι άλλες χώρες του Νότου, μπήκανε σε Μνημόνια και κάτω από τη μπότα της Τρόικας, για τον βασικό λόγο ότι οι οικονομίες τους ήταν πιο αδύναμες και δεν μπορούσαν να σηκώσουν από μόνες τους το βάρος της κρίσης του τραπεζικού συστήματος δεν τον ενδιαφέρει. Τον ενδιαφέρουν «τα ποτά και οι γυναίκες» των Νοτίων.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, στις 3 του μήνα (Απρίλη) εξαγρίωσε τους πάντες, ακόμα και το Ευρωπαϊκο Λαϊκό Κόμμα (ο συνασπισμός των κομμάτων της Δεξιάς στην Ευρωβουλή) όταν για τρίτη συνεχόμενη φορά αρνήθηκε να παραστεί σε συζήτηση που αφορούσε την Ελλάδα κι έτσι όλοι σχεδόν, τώρα, στην Ευρωβουλή, ζητούν την παραίτησή του.
Κάποιος άσχετος με τα οικονομικά θα μπορούσε να τα έχει όλα αυτά μπερδεμένα στο μυαλό του. Όμως ο Ντάισελμπλουμ είναι υπουργός οικονομικών της Ολλανδίας. Και είναι επικεφαλής του πανίσχυρου Eurogroup που αποτελείται από τους υπουργούς ικονομικών της Ευρωζώνης.
Ο Ντάισελμπλουμ είναι το σκυλί (των πολυεθνικών, εννοείται).
***
Ο γελωτοποιός είναι ο Γιούνκερ.
Αυτόν ο Τσίπρας τον αποκάλεσε αληθινό φίλο της Ελλάδας. Αυτό έγινε γιατί όταν πήγε ο Τσίπρας στην ΕΕ να τους εξηγήσει ότι έχουν λάθος πολιτικές και πρέπει να τις αλλάξουν (ήταν τότε που έκανε παρέα με το Βαρουφάκη) γιατί αυτό είναι για το καλό τους, ο Γιούνκερ τον αγκάλιασε γελαστός προσπαθώντας να του εξηγήσει με φιλικό τόνο ότι αυτός (ο Τσίπρας) δεν κατάλαβε καλά… Τότε ο «αληθινός φίλος» είχε χάσει τον ύπνο του, όπως εξήγησε, για να σώσει την Ελλάδα.
Δεν πρέπει να πάρει σοβαρά κανείς τον Γιούνκερ – είναι ένας απλός πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και σαν τέτοιος δεν έχει καμία εξουσία. Την εξουσία την έχουν οι πρωθυπουργοί, οι υπουργοί οικονομικών κλπ. Ο Γιούνκερ είναι εκεί για διακόσμηση. Ο ρόλος του είναι να μοιράζει αγκαλιές και φιλιά δεξιά κι αριστερά για να δημιουργεί ένα ανθρώπινο, φιλικό και χαμογελαστό περιβάλλον καθώς το θύμα τοποθετείται στο τραπέζι του Προκρούστη.
Τελευταία έχει μπερδευτεί εντελώς. Εκεί που έλεγε πως η ΕΕ είναι μονόδρομος τελευταία ανακάλυψε πως είναι πεντάδρομος κι άντε να διαλέξεις πού να πας…
Ένα χρόνο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του σαν πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Κομισιόν) δήλωσε πως δεν ξαναθέτει υποψηφιότητα. Παραιτείται δηλαδή. Ίσως γιατί ανακάλυψε πως η ΕΕ και η ΕΖ δεν είναι μονόδρομος αλλά πεντάδρομος κι έχει μπερδευτεί και δεν ξέρει ποιον από όλους αυτούς τους δρόμους να διαλέξει.
Και μετά έχεις τον Τσίπρα να μιλά για τις αξίες της Ευρώπης και το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Δεν λέει να καταλάβει αυτός ο άνθρωπος: Η ΕΕ είναι ο Ντάισελμπλουμ και ο Γιούνκερ. Σκυλιά και γελωτοποιοί – αυτοί είναι η ΕΕ. Δεν υπάρχουν αρχές. Η μόνη αρχή είναι το κέρδος (των πολυεθνικών, εννοείται).
Όποιος θέλει αρχές πρέπει να ανατρέψει αυτή την Ευρώπη. Αντί για Ευρώπη των αφεντικών, να παλέψει για την Ευρώπη των εργαζομένων και του σοσιαλισμού. Μόνο τότε μπορεί να υπάρξουν αρχές, αξίες, ανθρωπισμός.
Όμως ο Τσίπρας το ξεκαθάρισε. Το είχε πει από την αρχή. Δεν θέλει ρήξεις και επαναστάσεις. Θέλει τον ειρηνικό δρόμο προς μια κοινωνία δικαιοσύνης, ανθρωπιάς, ισότητας και λληλεγγύης. Να, αυτόν που ακολουθεί.
Σχετικά άρθρα
