Δημοσιεύουμε τραγούδι που μας έστειλε ο αναγνώστης μας Γιώργος Κοφινάς.
Ο Ναζίμ Χικμέτ το 1949 έγραψε το ποίημα «Δε μας αφήνουν να τραγουδάμε» για τον μεγάλο Αφροαμερικανό αγωνιστή, βαθύφωνο τραγουδιστή Πολ Ρόμπσον, «που πάλεψε ενάντια στο ρατσισμό και το φυλετικό διαχωρισμό, που μαζί με τους εργάτες συνέβαλε στη δημιουργία της συνδικαλιστικής ομοσπονδίας CIO, που τραγούδησε στις διεθνείς ταξιαρχίες στη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου πολέμου, που πήρε ενεργό μέρος στους αγώνες κατά της αποικιοκρατίας, υπέρ της ειρήνης, του πυρηνικού αφοπλισμού και του σοσιαλισμού».
Οι στίχοι του Χικμέτ έντονα επίκαιροι στις μέρες μας που οξύνεται η κρατική καταστολή και περιορίζονται ολοένα και πιο ασφυκτικά τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα. Χαρακτηριστικά παραδείγματα η πρόσφατη ρατσιστική δολοφονία του Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ στις ΗΠΑ, που έβγαλε εκατομμύρια Αμερικανούς στους δρόμους, καθώς και η ψήφιση από την πλειοψηφία του ελληνικού κοινοβουλίου του νόμου-τερατουργήματος που περιορίζει τις διαδηλώσεις, την ώρα που οι δυνάμεις καταστολής χτυπούσαν την κινητοποίηση χιλιάδων λαού που διαδήλωναν έξω από τη Βουλή ενάντια στο αντιλαϊκό νομοσχέδιο.
Το τραγούδι γράφτηκε το 1980 με αφορμή τα γεγονότα της εποχής, μεγάλες διαδηλώσεις σε Ελλάδα και Αμερική. Τι ήταν αυτό που έκανε το συνθέτη να το μοιραστεί με το κοινό μετά από 40 χρόνια; «Αφορμή που θέλουμε να ακουστεί πάλι το τραγούδι, είναι τα χτεσινά (σ.σ. Πέμπτη 9 του Ιούλη 2020) γεγονότα στο Σύνταγμα, στη μεγάλη διαδήλωση ενάντια στο νόμο – έκτρωμα κατά των διαδηλώσεων. Γεγονότα που έχουν σχέση με το σύνθημα ‘’Δεν μπορώ να αναπνεύσω’’ που ακούγεται και στις Ηνωμένες Πολιτείες το τελευταίο διάστημα»
Το τραγούδι «Φοβούνται την ελπίδα» (Δεν μας αφήνουν να τραγουδάμε) ηχογραφήθηκε στο STUDIO DIVA από τον Βασίλη Μαντόγλου. Κιθάρες: Γιώργος Κοφινάς και Νίκος Τάγκας.
