Τo σήριαλ του ασφαλιστικού καλά κρατεί από την κυβέρνηση. Τελευταία εξέλιξη η σύσταση επιτροπής μελέτης του ασφαλιστικού συστήματος, η οποία θα αποτελείται από τεχνοκράτες, βιομηχάνους, μάνατζερ, ενώ θα προεδρεύει σε αυτήν ο πρόεδρος της Οικονομικής Κοινωνικής Επιτροπής (ΟΚΕ), Αναλυτής (βιομήχανος, πρώην πρόεδρος του ΣΕΒ).
Είναι λοιπόν σαφές το τι συμπεράσματα θα βγάλει αυτή η επιτροπή. Οι βιομήχανοι μέσω του ΣΕΒ αλλά και του συνδέσμου βιομηχάνων Β. Ελλάδας έχουν κατά καιρούς δώσει το στίγμα τους για τις αλλαγές που θα ήθελαν στο ασφαλιστικό. Αύξηση ηλικιακών ορίων συνταξιοδότησης, μείωση εργοδοτικών εισφορών, αντεργατικές ρυθμίσεις για ευπαθείς ομάδες εργατικού δυναμικού (ανάπηροι, γυναίκες, μητέρες). Οι δηλώσεις του προέδρου των βιομηχάνων της Β.Ελλάδας, Γ. Μυλωνά ήταν χαρακτηριστικές : «Πρέπει να καταλάβουν οι εργαζόμενοι πως οι εύκολες μέρες είναι παρελθόν… πρέπει οι εργαζόμενοι να σφίξουν κι άλλο το ζωνάρι …καμιά θέση εργασίας δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη»
Στην επιτροπή αυτή δε συμμετέχει παρά μόνο η κυβέρνηση και οι βιομήχανοι. Η ΓΣΕΕ και τα κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν δηλώσει την αποχή τους από αυτή την επιτροπή μελέτης. Σύμφωνα με το υπουργείο Απασχόλησης, μετά τις επόμενες βουλευτικές εκλογές θα εφαρμοστούν τα νέα μέτρα που θα προκύψουν από την επιτροπή μελέτης.
Είναι προφανές πως έλληνες και ξένοι βιομήχανοι θέλουν να δώσουν καθοριστικό χτύπημα σε εργατικές κατακτήσεις, προκειμένου να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους. Το άνοιγμα του ασφαλιστικού και η δήθεν έγνοια των κυβερνώντων για τη βιωσιμότητα του συστήματος δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια καλή αφορμή για την υλοποίηση των σχεδίων τους.
Είναι επίσης προφανές πως τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν σοβαρά ελλείμματα. Tα ελλείμματα αυτά όμως δεν τα έχουν δημιουργήσει οι εργαζόμενοι. Το ίδιο το κράτος χρωστάει στο ΙΚΑ πάνω από 4.1 δις ευρώ, το 25-30% των εργοδοτών δεν πληρώνει τις εισφορές του, ενώ περίπου 100 δις. ευρώ σύμφωνα με στοιχεία του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ έχουν εξανεμιστεί από τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων εδώ και δεκαετίες και έχουν χρηματοδοτήσει την «ανάπτυξη» της ελληνικής οικονομίας ουσιαστικά δηλαδή την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων. Και όλα αυτά, χωρίς να ξεχνάμε το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου το 1999, όπου κάποιοι τζογάρισαν τα αποθεματικά των ταμείων κερδοσκοπώντας πάνω στους ασφαλισμένους.
Ο βασικότερος όμως λόγος κρίσης του ασφαλιστικού συστήματος είναι η ανεργία. Όσο λιγότεροι είναι οι εργαζόμενοι σε πλήρη και σταθερή εργασία τόσο λιγότερα είναι και τα έσοδα των ταμείων. Από τη στιγμή που η ευέλικτη και «μαύρη» εργασία ή ημιαπασχόληση είναι καθεστώς, είναι λογικό τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων να μειώνονται. Πόσο μάλλον όταν οι εργοδοτικές εισφορές μειώνονται σταθερά με κάθε νόμο της εκάστοτε κυβέρνησης.
Οι εργαζόμενοι δεν μπορούμε να αφήσουμε να περάσει έτσι αυτή η επίθεση στα δικαιώματά μας. Από Σεπτέμβρη, στη ΔΕΘ, πρέπει να δώσουμε το παρόν στις διαδηλώσεις μαζί με τους φοιτητές. Οι διάφορες επιτροπές μελετών, όπως η επιτροπή σοφών του Βερέμη ή η επιτροπή Αναλυτή για το ασφαλιστικό, στους δρόμους μόνο ακυρώνονται.
Γιώργος Κασαμπαλάκος
