Στηρίζουμε την απεργία της ΟΛΜΕ!
Να σπάσουμε την τρομοκρατία και τον αυταρχισμό!
Η απόφαση της κυβέρνησης για επιστράτευση των καθηγητών αποτελεί κορύφωση του αυταρχισμού και αντιδημοκρατική πρακτική. Η τρικομματική κυβέρνηση με την απόφαση της αυτή, προληπτικά, πριν καν ακόμα οι ΕΛΜΕ αποφασίσουν για απεργία αμφισβητεί το ίδιο το δικαίωμα στην απεργία καταργώντας θεμελιώδεις συνδικαλιστικές ελευθερίες. Η διαιώνιση του φαινομένου αυτού (ναυτεργάτες, εργαζόμενοι στο Μετρό) αποκτά πλέον μόνιμά χαρακτηριστικά. Είναι εμφανές ότι κυβέρνηση και Τρόικα για να επιβάλουν τις πολιτικές τους δε διστάζουν ακόμα και να κουρελιάσουν το ίδιο το Σύνταγμα που αυτοί έγραψαν και ψήφισαν.
Από την άλλη το επιχείρημα της κυβέρνησης ότι δήθεν νοιάζεται για τους μαθητές που δίνουν πανελλήνιες και την αγωνία τους είναι φαιδρό. Είναι οι ίδιοι που δεν ενδιαφέρονται αν τα παιδιά στο σχολείο έχουν βιβλία και θέρμανση ή αν οι καθηγητές φτάνουν στα σχολεία τα Χριστούγεννα. Είναι αυτοί που δεν συγκινούνται από τις λιποθυμίες υποσιτισμένων μαθητών και που είναι υπεύθυνοι για την καταστροφή των ζωών χιλιάδων οικογενειών. Είναι οι ίδιοι που καταδικάζουν τη νέα γενιά σε ανεργία άνω του 60% Είναι αυτοί που ψήφισαν νύχτα παραμονές των εξετάσεων για χιλιάδες απολύσεις εκπαιδευτικών, υποχρεωτικές μεταθέσεις και αύξηση του ωραρίου για να εκβιάσουν τους εκπαιδευτικούς. Σήμερα εμφανίζονται δήθεν ευαίσθητοι, αλλά δεν πείθουν κανένα.
Στο ίδιο μήκος κύματος με την κυβέρνηση βρίσκονται και τα ΜΜΕ– με ελάχιστες τιμητικές εξαιρέσεις- που χύνουν τόνους λάσπης ενάντια στους εκπαιδευτικούς και τα αιτήματα τους. «Άξιος ο μισθός» όλων των υποταγμένων στις εργοδοσίες και μεγαλο‐«δημοσιογράφων»!
«Φρόνιμα και ταπεινά πάω με κείνον που νικά.
Αν θέλεις να χαρείς τη λευτεριά νωρίς,
γίνε προδότης, γίνε.
Θα ‘ναι μαζί σου οι νόμοι και η πλερωμένη γνώμη.
Πέτα την ανθρωπιά σου.
Κι απ’ τον αφέντη πιάσου.
Κι άμα σε φτύσει και αυτός,
να κάθεσαι σκυφτός.
Και θα ‘χεις τα πρωτεία
στη σάπια πολιτεία».
Κ.Βάρναλης
Μέχρι την Παρασκευή ο αγώνας των εκπαιδευτικών ήταν κυρίως κλαδικός, σήμερα ο αγώνας αυτός είναι ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ. Η αντιπαράθεση πλέον δεν είναι ανάμεσα σε μια κυβέρνηση και σε ένα κλάδο που αγωνίζεται.
Η αντιπαράθεση είναι πλέον ανάμεσα σε μια κοινωνία που βυθίζεται στο σκοτάδι και στην κυβέρνηση που δεν εκπροσωπεί τίποτε άλλο από την Τρόικα.
Η ανατροπή της κυβέρνησης είναι καθήκον για κάθε δημοκράτη εργαζόμενο, άνεργο, νεολαίο και συνταξιούχο. Οι μαθητές και οι γονείς πρέπει να είναι εκεί.
Η Αριστερά θα πρέπει να πρωτοστατήσει σε αυτόν τον αγώνα. Δεν υπάρχουν περιθώρια για διαφοροποιήσεις σε δευτερεύοντα ζητήματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ θα πρέπει να δώσουν πλήρη πολιτική κάλυψη στις κινητοποιήσεις, και ταυτόχρονα όλες οι αγωνιστικές συνδικαλιστικές παρατάξεις θα πρέπει να δώσουν από κοινού τη μάχη ώστε όλα τα σωματεία να συστρατευτούν σε αυτή την πολιτική μάχη, με στόχο τη γενική πολιτική απεργία διαρκείας, ένα παλλαϊκό ξεσηκωμό που θα ανατρέψει την κυβέρνηση.
