Γράφει ο Βασίλης Σαγρής
Συγκρίνοντας χώρες όπως Γερμανία με Αγγλία, βλέπουμε τριπλάσιους προσβληθέντες, για την Γερμανία, με λιγότερο από τους μισούς θανάτους, από ότι έχει η Αγγλία. Το πρόβλημα της ιδιωτικοποιημένης υγείας, του περιθωρίου, από την μια και των οικονομικά πληγέντων χωρών από την κρίση, τραγικών ελλείψεων στην άλλη, είναι ένα νόμισμα χωρίς θετικό κοινωνικό αντίκρισμα. Το σύστημα δείχνει ξεκάθαρα τις αδυναμίες και ελλείψεις του, στο αγαθό της υγείας με την δικιά μας χώρα να πριμοδοτεί, διπλά οικονομικά, τον ιδιωτικό τομέα της “μεγάλης τσέπης”, αντί επίταξης αυτού για το λαϊκό συμφέρον, βγάζοντας σποτάκια εκατομμυρίων ενώ έχουν ανεπάρκεια σε τεστ και ουσιαστικής στήριξης, για την προφύλαξη του πληγέντος λαού, χρεώνοντας την χώρα οικονομικά από την μια και αφήνοντάς την εκτεθειμένη, μην κάνοντας στην ουσία το βέλτιστο που είναι παράλληλα το κοινό καλό, το αντίθετο αποτέλεσμα της ζωής.
Λόγω ανευθυνότητας και ευθυνοφοβίας, λένε τον κόσμο να μείνουν στο σπίτι τους εάν δεν φτάσουν σε οριακό σημείο και προκαλούνται έτσι θάνατοι, γιατί έχει παρατηρηθεί ότι ο covid-19 είναι ένας ύπουλος ιός, που μπορεί να προκαλέσει απότομη επιδείνωση, βάζοντας σε κίνδυνο την ζωή πολλών ανθρώπων. Η οικονομία και τα κέρδη τους, πάνω από την ανθρώπινη ζωή και ευημερία. Στο σύστημά τους δεν χωράν δικαιώματα και ελευθερίες στο λαό αυτής της γης, γιατί αυτό θα σήμαινε την απώλεια της δικής τους αυθαίρετης εξουσίας και έλεγχο πάνω μας.
Η άρχουσα τάξη μπορεί να μην εξαπέλυσε, “άμεσα”, την κρίση του κορωνοϊού, αλλά ξέρει και θα το εκμεταλλευτεί από όλες τις πλευρές. Βέβαια αυτό βολεύει στο μεγαλύτερο οικονομικό στράγγισμα και εξουθένωση, αν και το σχεδίαζαν σε ένα πιο μακροχρόνιο πλάνο. Ήδη έχουμε μια μείωση μισθού 50%, που θα κρατήσει 6 μήνες(για αρχή), αλλά δεν μας λένε, ότι η οικονομία δεν ανακάμπτει έτσι. Δεν κόβεις μισθούς και κρατάς τιμές αγαθών, προϊόντων και υπηρεσιών σταθερές. Βάζεις μια κοινωνία στον γύψο επιφέροντας σταδιακά και σχεδόν ολοκληρωτικά τον καταποντισμό του μεγαλύτερου μέρους των μικρομεσαίων, ρίχνοντας κι άλλο το ήδη άσχημο βιοτικό επίπεδο όλων. Θα έπρεπε να δοθούν στους ανθρώπους που πλήττονται άμεσα, λεφτά από την δόση της αποπληρωμής του χρέους και να περάσει και σε φορολόγηση του πλούτου των ελάχιστων προυχόντων πληθυσμιακά στην Ελλάδα, για αρχή. Ο λαός, χρόνια τώρα παλεύει για την επιβίωσή του και την κάλυψη των βασικών αναγκών του. Όλα δείχνουν ότι θα ενταθούν τα αντιλαϊκά μέτρα. Θα συνεχίσουν με την ιδιωτικοποίηση υγείας, με πρόσχημα το δυσλειτουργικό αυτής, της παιδείας, στερώντας μας την μόρφωση που μας σμιλεύει ως όντα, ποντάροντας σε μια άμορφη προσωπικότητα, χαμηλού νοητικού επιπέδου, πλήρως διαχειρίσημη στις ορέξεις τους. Θα χάσουμε το προνόμιο της πρώτης κατοικίας, και έτσι “δικαιωματικά” θα περάσουν στα χέρια των τραπεζών. Θα σταθεροποιήσουνε τις μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, ρίχνοντας κι άλλο το βιοτικό επίπεδο, θα βγάλουμε στο σφυρί την εναπομείνασα δημόσια περιουσία. Οι φαρμακοβιομηχανίες θα πλουτίσουν κι άλλο από τον εγκλεισμό, την πεσμένη ψυχολογία και την πτώση του ανοσοποιητικού μας συστήματος, με επιπτώσεις σε ψυχικό, πνευματικό και βιολογικό επίπεδο. Η αναρχία του καπιταλισμού, βρισκόμενοι σε συνθήκες πλήρης αποσύνθεσης, με την πλήρη διάλυση του κοινωνικού ιστού, σε όλες τις πτυχές της ζωής μας, στα οριακά οικονομικά μας, σε επίπεδο υγείας και παιδείας, στα δικαιώματα της ζωής μας, μπορεί να προσφέρει μόνο πασαλείμματα και προβληματικές. Δεν θα δώσει ποτέ ριζικές λύσεις στην ζωή μας, βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.
Η υγεία, η παιδεία, το δικαίωμα της κατοικίας, οι ανάγκες της σωστής τροφής και του ποιοτικά πόσιμου νερού, θα έπρεπε να είναι αναφαίρετο δικαίωμα, ως αγαθά, όλων των ανθρώπων. Αλλά καταφέρανε να μας κάνουν να ξεχάσουμε την ιεράρχηση των αναγκών μπερδεύοντας τες με τα θέλω μας, θεωρώντας κάποια πράγματα δεδομένα από την μια και μας να παλεύουμε για ένα μέσο, το χρήμα, ενώ αυτό θα έπρεπε να χρησιμοποιείται προς το όφελος και την ευημερία των κοινωνιών. Βλέπουμε ένα είδος προηγμένο τεχνολογικά, αλλά καταποντισμένο πολιτισμικά.
Συμβαίνει, το να πεθαίνει κόσμος αλλά άμα δούμε τα υπόλοιπα στατιστικά θανάτων (κάπνισμα, καρκίνος, αυτοκινητιστικά, πόλεμοι), θα έπρεπε να προβληματιστούμε στο τώρα για τους αριθμούς. Tο σενάριο να το έχει γιγαντώσει το σύστημα της άρχουσας τάξης, για πολλαπλούς λόγους, είναι ρεαλιστικό. Η αυτοαπομόνωση έχει μεγάλες επιπτώσεις στον οργανισμό.
Α) Θα έχει τεράστια επίπτωση στην οικονομία και άνετα ένα νέο μνημόνιο, για να σώσουμε τα άψυχα άλλη μια φορά, δλδ τις τράπεζες, αντί για επιχειρήσεις, τους εργαζόμενους και ανέργους, τις ευπαθείς ομάδες κοκ, με μειώσεις μισθών, συντάξεων, παροχών στους ασθενέστερους κτλ, καταστρέφοντας ολοκληρωτικά την μικρομεσαία τάξη.
Β) Η διαστρέβλωση στην ιεράρχηση των προτεραιοτήτων μας, μην ξέροντας το πρώτιστο για εμάς γενικότερα αλλά και ειδικότερα με το να είμαστε χαομένοι στον ιστό της (παρα)πληροφόρησης, αποφέρει αποσυντονισμό στο λειτουργικό του οργανισμού.
Γ) Η ίδια η απομόνωση έχει ως αποτέλεσμα να χάνουμε την αντίληψη του τι γίνεται στον υπαρκτό χωροχρόνο του γύρω μας περιβάλλοντος. Εξασθενούν οι αισθήσεις μας. Παγώνει η κοινωνικότητά μας και αγριεύουμε. Επηρεάζεται η βιολογία μας και καταπονείται το σώμα μας.
Δ) Ο φόβος έχει προστατέψει το είδος μας γενικά από την αρχή του, αλλά με τον υπέρμετρο φόβο πέραν εξαιρέσεων, συνήθως, μουδιάζεις, παραλύεις και γίνεσαι εύκολα διαχειρίσιμος από το σύστημα. Όποτε, μας λένε για κάτι επικίνδυνο θα υπακούμε στην τρομολαγνεία και θα μπετώνουμε περισσότερο σε ψυχικό και πνευματικό επίπεδο.
Ε) Έκτακτα μέτρα είναι ένας τρόπος να τσεκάρεις πόσο εύκολα υπακούει κάποιος. Σφυγμομέτρηση και παλμομέτρηση, νοητικού, ψυχικού και βιολογικού επιπέδου ανθρωπότητας.
Ζ) Χτυπιούνται ευκολότερα τα Δημοκρατικά μας δικαιώματα και οι ατομικές μας ελευθερίες, έχοντας εγκλωβιστεί στον “ηλεκτρονικό μας κόσμο”, απέχοντας από ενεργό την ζωή, παίρνοντας ευκολότερα μέτρα, “απαραίτητα” ή ακόμη χειρότερα με την δική μας θέληση, για το καλό όλων, στο όνομα της απειλής.
Η) Εύκολα μετά έχοντας αποβλακώσει τους περισσότερους, οι σκόρπιες μονάδες που παλεύουν με την δράση τους, το αντιδραστικό σύστημα, είναι πιο ευάλωτοι από αυτό, ενώ παράλληλα δυσκολεύουν το έργο τους ως προς την αφύπνιση των λαών σε παγκόσμιο επίπεδο.
Θ) Πεσμένη ψυχολογία ισούται με πεσμένο ανοσοποιητικό, άρα μεγαλύτερη επιρρέπεια στις αρρώστιες γενικότερα, άρα φάρμακα και τζίρος για τις φαρμακοβιομηχανίες.
Χρειάζεται να ξεκινήσουν και στηριχθούν, αλληλέγγυες δράσεις κοινωνικοπολιτικού περιεχομένου, με στόχο όχι μόνο τις ευπαθείς στον ιό ομάδες, αλλά και στην ίδια τη “στημένη” τους ζωή, που μας περικλείει και μας φτάνει στα όρια της πείνας.
Η συνδιαμόρφωση είναι βασικό στοιχείο του δεσίματος και της συνύπαρξης μιας ομάδας μικρότερης ή μεγαλύτερης, τοπικής ή παγκόσμιας, κάποιου περισσότερου ζυμωμένου ή μη. Η καλύτερη οδός είναι της ισχύος εν τη ενώσει και γίνεται μέσω κατανόησης των περισσοτέρων του τι λέμε, τι κάνουμε, που πάμε. Όχι στην αποστήθιση ή τυφλή συμμετοχή στην πράξη. Η διαδραστική μάθηση μεταξύ μας(γενικότερα), είναι η καλύτερη μέθοδος εκμάθησης, άρα το να έχουμε αποκρυσταλλώσει(με τον δικό μας ιδιαίτερο τρόπο), να έχουμε κάνει κτήμα μας κάτι μας κάνει να πορευόμαστε πιο σίγουροι σε ατομικό επίπεδο, αλλά και σε συλλογικό, δημιουργώντας τις ασφαλείς συνθήκες συνύπαρξης στον οριζόντιο κύκλο από κρίκους της ιεράρχησης της ζωής.
Χρειαζόμαστε την έμπρακτη, αλληλέγγυα στήριξη όλων μας!
