Από τις αρχές του Μάη, η Χιλή συγκλονίζεται από ένα μεγαλειώδες εκπαιδευτικό κίνημα, το οποίο μετράει ήδη δύο νεκρούς. [1] Βασικό αίτημα των χιλιάδων μαθητών, φοιτητών και εκπαιδευτικών που βρίσκονται στους δρόμους εδώ και εβδομάδες είναι η καθιέρωση της δωρεάν παιδείας (που ήταν εξάλλου μια από τις βασικές προεκλογικές δεσμεύσεις της προέδρου, Μ. Μπατσελέτ).
Ωστόσο, το κίνημα δεν περιορίζεται στο ζήτημα της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης. Παλεύει ταυτόχρονα ενάντια στις πολιτικές λιτότητας που εφαρμόζει η κυβέρνηση, την άγρια καταστολή, τα σκάνδαλα και τη διαφθορά με την οποία έχει ταυτίσει το όνομά της τόσο η πρόεδρος, όσο και αρκετά από τα στελέχη της κυβέρνησης της.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, η Μ. Μπατσελέτ αναγκάστηκε να αντικαταστήσει το μισητό υπουργό παιδείας Νικολάς Εϊσαγκίρε με την πρώην δήμαρχο του Σαντιάγο, Αντριάνα Ντελπιάνο. Αν και η αλλαγή αντιμετωπίστηκε αρκετά θετικά, ανακόπτοντας σε ένα βαθμό την ελεύθερη πτώση της δημοτικότητας της κυβέρνησης, είναι απίθανο να κατευνάσει τα πνεύματα στο χώρο της παιδείας.
Η υπομονή του εκπαιδευτικού κόσμου έχει εξαντληθεί, αφού όλες οι υποσχέσεις για δωρεάν παιδεία διαρκώς παραπέμπονται στο μέλλον, ενώ οι λίγες δειλές μεταρρυθμίσεις κρίνονται εντελώς ανεπαρκείς σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες.
Το εκπαιδευτικό σύστημα στη Χιλή ήταν δημόσιο και δωρεάν μέχρι τη δικτατορία του Α. Πινοσέτ το 1973. Ο δικτάτορας φρόντισε πολύ σύντομα να το ιδιωτικοποιήσει και να επιβάλει υψηλά δίδακτρα στα πανεπιστήμια. Έτσι, το αίτημα να προχωρήσει μια ουσιαστική μεταρρύθμιση στο χώρο της παιδείας, ξεκινώντας από την πλήρη κατάργηση των διδάκτρων, δεν είναι απλά ένα αίτημα οικονομικής φύσης για τους μαθητές και τους φοιτητές. Έχει να κάνει συνολικά με το χαρακτήρα και την ποιότητα της εκπαίδευσης, αλλά και με την εξάλειψη των καταλοίπων της μισητής δικτατορίας του Πινοσέτ.
Έτσι, το επόμενο διάστημα, οι εκπαιδευτικοί έχουν προγραμματίσει μια σειρά από απεργιακές κινητοποιήσεις, ενώ μαθητές και φοιτητές δηλώνουν ότι θα παραμείνουν στους δρόμους μέχρι τη νίκη!
