Πέρυσι η Νεολαία Ενάντια στον Εθνικισμό (ΝΕΕ) τμήμα της CWI στην Κύπρο, με την εκστρατεία που ξεκίνησε για την κατάργηση της υποχρεωτικής μαθητικής στολής στα σχολεία του δημοσίου, μάζεψε 1.200 υπογραφές. Φέτος ξεκινήσαμε ξανά την ίδια εκστρατεία σε συνδυασμό με τις εξελίξεις που υπήρχαν μετά την ψήφιση στη βουλή των “κανονισμών λειτουργίας των δημόσιων σχολείων Μέσης Εκπαίδευσης”, το περασμένο καλοκαίρι.
Για τις αλλαγές αυτές οι μαθητές ενημερώθηκαν μόνο όταν άνοιξαν τα σχολεία από τους καθηγητές και επιλεκτικά: ότι η στολή παραμένει, για τις αποβολές και τη μείωση των απουσιών. Με έμφαση στις απουσίες, οι μαθητές κάνανε μονοήμερη απεργία που οργανώθηκε μέσω μηνυμάτων από τα κινητά τους τηλέφωνα. Η Παγκύπρια Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών (ΠΣΕΜ) – που ελέγχεται από την ΕΔΟΝ (νεολαία του ΑΚΕΛ) – από την πρώτη στιγμή εναντιώθηκε σε αυτές τις κινητοποιήσεις, αντί να κάνει τον κόπο να αφουγκραστεί τα αιτήματα αυτών που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί.
Έτσι, η εκστρατεία πέρα από το θέμα της στολής διευρύνθηκε διεκδικώντας ένα δημοκρατικό και ελεύθερο σχολείο στο οποίο να έχουν λόγο, συμμετοχή και εκπροσώπηση για όσα τους αφορούν, οι ίδιοι οι μαθητές.
Το υπουργείο μετέφερε την ευθύνη για την στολή στο κάθε σχολείο ξεχωριστά πράγμα το οποίο δείχνει τις μεγάλες πιέσεις με τις οποίες βρέθηκε αντιμέτωπο. Η στάση του γενικά ήταν εντελώς αντιφατική. Από τη μια έβγαζε εγκύκλιους για να χαλαρώσουν οι ποινές ενώ στην πράξη επέτρεπε μια πιο αυστηρή πολιτική σε σχέση με αυτό.
Και ενώ κάτω από την πίεση των μαθητών το υπουργείο προχώρησε σε παραχωρήσεις, αφήνοντας την ευθύνη για την χαλάρωση του μέτρου της στολής σε κάθε σχολείο ξεχωριστά, το τελευταίο κατόρθωμα της ΠΣΕΜ ήταν να προτείνει ότι επειδή οι νέοι κανονισμοί δεν είναι σαφείς για τα όρια ευπρέπειας, να ορίζεται η στολή από το υπουργείο. Να παρθούν δηλ. πίσω όλα όσα κερδήθηκαν ως τώρα από τον μαθητικό αγώνα. Ευτυχώς που δεν δέχθηκε ο υπουργός!…
Βέβαια είπε ότι θα το σκεφτεί για την επόμενη σχολική χρονιά. Ολοι αυτοί θα πρέπει να ξέρουν ότι όποτε και να το επιχειρήσουν θα μας βρουν ξανά μπροστά τους!!
Πάντως μέχρι τώρα πετύχαμε πολλά:
-Σε πολλά σχολεία η στολή έχει χαλαρώσει και έχει αλλάξει το πάνω ή το κάτω μέρος και επιτρέπονται μούσια-μαλλιά στα αγόρια
-για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια αφυπνίζεται και κινητοποιείται το μαθητικό κίνημα
-Οι μαθητές έχουν αρχίσει να διεκδικούν τα δικαιώματά τους και συζητάνε για την ανάγκη συλλογικού αγώνα και οργάνωσης
Στα θέματα που μένουν ανοικτά θα επανέλθουμε πιο δυναμικά (π.χ. η στολή δεν καταργήθηκε, η δημοκρατία στο σχολείο, κλπ) ενώ ανοίγονται καινούρια (κατάργηση σχολικών εκδρομών, φαινόμενα βίας στα σχολεία κτλ).
Αμαλία Λοιζίδου
Λευκωσία,
Κύπρος
