Τον τελευταίο καιρό έχει κυκλοφορήσει στο youtube ένα βίντεο(*) με τον διευθύνοντα σύμβουλο της Nestle, Peter Brabeck, σε δηλώσεις άκρως αποκαλυπτικές (και προκλητικές) για τη σχέση του μεγάλου κεφαλαίου με τις κοινωνικές ανάγκες.
Το πρώτο-πρώτο πράγμα στο οποίο αναφέρεται ο κος Peter Brabeck, είναι τα μεταλλαγμένα:
«Στις ΗΠΑ κυκλοφορούν μεταλλαγμένα τρόφιμα και ούτε μία αρρώστια δεν προέκυψε μέχρι σήμερα. Και παρά το γεγονός αυτό, στην Ε.Ε. είμαστε ακόμα επιφυλακτικοί, φοβούμενοι ότι κάτι θα πάθουμε… Είναι μέγιστη υποκρισία»!
Αν αυτό είναι υποκρισία, τότε πώς θα έπρεπε να αποκαλέσουμε το γεγονός ότι οι έρευνες για τα μεταλλαγμένα προϊόντα γίνονται με το σταγονόμετρο, υπό τον ασφυκτικό έλεγχο και τη χρηματοδότηση των εταιριών βιοτεχνολογίας, και όταν παρόλα αυτά τα αποτελέσματά τους δεν είναι ιδιαίτερα «βολικά», τότε τα στοιχεία θάβονται, και οι επιστήμονες απολύονται;
Έχοντας υπερασπιστεί το διατροφικό δηλητήριο που μας σερβίρουν, επόμενος στόχος το νερό. Το οποίο, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι διατροφικό προϊόν και άρα θα έπρεπε να έχει αγοραστική αξία! Παράλληλα παρουσιάζει ως «εξτρεμιστική» την άποψη πως το νερό είναι δημόσιο αγαθό, άποψη μάλιστα που αποδίδει στις ΜΚΟ, γνωστές για τον «εξτρεμιστικό» τους χαρακτήρα… Προσπαθώντας να «στρογγυλέψει» τις απόψεις του, εξηγεί ότι εφόσον το νερό αποκτήσει αγοραστική αξία, ο κόσμος θα αναγνωρίσει την ουσιαστική του αξία και ταυτόχρονα θα ληφθούν μέτρα για όσους δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό σήμερα!
Αν ο κοινωνικός και ανθρωπιστικός χαρακτήρας των πολυεθνικών δεν έχει γίνει ακόμα αντιληπτός, κρατηθείτε, έρχεται η συνέχεια!
«Είμαι ακόμα της άποψης ότι η μεγαλύτερη κοινωνική ευθύνη του κάθε διευθυντικού στελέχους είναι να διατηρήσει και εξασφαλίσει το σίγουρο και κερδοφόρο μέλλον της επιχείρησής του(…)».
Ο τρόπος με τον οποίο θα προκύψει αυτή η μεγαλύτερη κερδοφορία για τις επιχειρήσεις, εξηγείται παρακάτω:
«Το επιχείρημα για 35-ωρη εργασία ήταν ότι υπάρχει συγκεκριμένη ποσότητα εργασίας και είναι καλύτερα να διανέμεται σε περισσότερο κόσμο, ώστε να εργαζόμαστε λιγότερο. Αυτό έχει αποδειχτεί εντελώς λάθος. Αν θέλεις να δημιουργήσεις περισσότερη εργασία, πρέπει να δουλέψεις περισσότερο ο ίδιος».
Και η τρόικα θα συμπλήρωνε:
«να δουλέψεις περισσότερο, με χαμηλότερους μισθούς».
Αλήθεια, πότε ήταν η τελευταία φορά που λειτούργησαν υπέρ της κοινωνίας τέτοιου είδους πολιτικές;
Στο τέλος της ομιλίας του, ο Peter Brabeck μας αποδεικνύει πόσο κοντά είναι στην κοινωνία και την καθημερινότητά της:
«Ποτέ άλλοτε δεν ήταν καλύτερα, ποτέ άλλοτε δεν είχαμε τόσο χρήμα, ποτέ δεν ήμασταν τόσο εύποροι. Ποτέ άλλοτε δεν ζούσαμε τόσο πολύ. Έχουμε ό,τι θέλουμε και παρόλα αυτά κυκλοφορούμε εδώ κι εκεί λες και θρηνούμε κάτι».
Εδώ, τα σχόλια περιττεύουν.
