μηδενική αναγνώριση προσφύγων: Μια ελληνική πρωτιά… που κανείς δεν γιορτάζει

Μετά από ατελείωτες ημέρεςπεζοπορίας και αδιάκοπου κρυφτοκυνηγητού με την αστυνομία του καθεστώτος και του στρατού φτάνεις, επιτέλους, μια σκοτεινή νύχτα στον κρυφό όρμο όπου βρίσκεις το πλοιάριο που θα σε μεταφέρει, μαζί με άλλους εκατό – εκατό πενήντα, σε μια καλύτερη ζωή, στην ελευθερία. Δίνεις τα τελευταία λεφτά και χρυσαφικά που σου μείνανε για να πληρώσεις τα ναύλα και στριμώχνεσαι με τους υπόλοιπους σε ένα παμπάλαιο σκαρί. Λίγες ώρες αργότερα το πλοιάριο μπάζει νερά και ξαφνικά βρίσκεσαι στο νερό. Πολλές ώρες αργότερα, ενώ προσπαθείς ημιλιπόθυμος να κρατηθείς στη ζωή, βλέπεις θολά να πλησιάζει ένα πλοίο με μια γαλανόλευκη σημαία. Αυτό ήταν τα κατάφερες! Σώθηκες! Σώθηκες…;

Μάλλον όχι και αν γνώριζες τι πρόκειται να σε περιμένει στην Ελλάδα των Ολυμπιακών, του Euroκυπέλου και της Euroπαπαρίζου – συχωρέστε με αν ξεχνάω κάποια άλλη πρόσφατη 3Ε (Ελληνική Εθνική Επιτυχία) – μάλλον θα το σκεφτόσουν πολλές φορές ακόμα ένα τέτοιο ταξίδι προς την Ελλάδα. Την Ελλάδα που γερνάει και ξεχνάει: ότι κάποτε ήταν χώρα υπό κατοχή, ότι κάποτε ήταν χώρα με δικτατορίες, ότι κάποτε ήταν χώρα μεταναστών, ότι κάποτε υπέγραψε μια συνθήκη για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη συνθήκη της Γενεύης. Και θυμήθηκε με έξι χρόνια καθυστέρηση να στείλει τις σχετικές εκθέσεις στον ΟΗΕ.

Αλλά κάλιο αργά παρά… αργότερα γιατί αυτά που διαπίστω-σε ο ΟΗΕ είναι άκρως ενδιαφέροντα:

– Οι πρόσφυγες παρεμποδίζονται με διάφορους τρόπους να αποκτήσουν πρόσβαση στο σύστημα προστασίας ασύλου και της δυνατότητας υποβολής αίτησης.

– Σε κανένα σημείο εισόδου της χώρας δεν υπάρχουν μεταφραστές και οι πρόσφυγες δεν ενημερώνονται για τα δικαιώματά τους.

– Η διαδικασία απέλασης κινείται αυτόματα. Δεν εξετάζεται χωριστά η κάθε περίπτωση.

– Απορρίπτονται κατά κόρον αιτήσεις ασύλου για άτομα από το Ιράκ και το Αφγανιστάν, ενώ πρόσφατα απελάθηκε γυναίκα από τη Σρι Λάνκα, η οποία είχε ισοπεδωθεί από το τσουνάμι.

– Η απόφαση απέλασης συνοδεύεται συνήθως από κράτηση στα «ειδικά κέντρα συγκέντρωσης». Ο νόμος προβλέπει ανώτατη περίοδο κράτησης τριών μηνών σε όσους κρίνονται «ύποπτοι φυγής», αλλά σπάνια τηρείται.

– Παρατηρήθηκε επίσης η «τακτική» των διαδοχικών απελάσεων. Ο πρόσφυγας αφήνεται δήθεν ελεύθερος μετά την παρέλευση του τριμήνου για να ξανασυλληφθεί αμέσως με νέα απόφαση απέλασης.

– Δεκάδες άτομα κρατούνται με διοικητικές αποφάσεις απέλασης απλά και μόνο επειδή είχε λήξει η ισχύς των νομιμοποιητικών τους εγγράφων για μερικές ημέρες. Παρά το γεγονός ότι εργάζονται στην Ελλάδα και ζουν συχνά με τις πολυμελείς οικογένειες τους. Οι αρχές συχνά αποδίδουν τις απορριπτικές αποφάσεις επί των αιτήσεων ασύλου ως «αγνώστου διαμονής», προκειμένου να αποτραπούν προσφυγές και εφέσεις. Κατά τον Συνήγορο του Πολίτη πρόκειται για κατάχρηση εξουσίας που παραβιάζει την συνθήκη της Γενεύης.

– Σε πολλές περιπτώσεις πρόσφυγες που αφήνονται ελεύθεροι εφοδιάζονται με υπηρεσιακό σημείωμα που τους προσδιορίζει συγκεκριμένη ημερομηνία αναχώρησης από την χώρα. Ο πρόσφυγας όμως δεν μπορεί να αναχωρήσει και συλλαμβάνεται, με αποτέλεσμα να ξαναρχίσει σε βάρος του νέα διαδικασία διοικητικής απέλασης και τρίμηνης κράτησης.

Πρόσφατα οι αρχές εγκαινίασαν μια νέα τακτική. Αρνούνται να εξετάσουν τις αιτήσεις υπαγωγής στο ανθρωπιστικό καθεστώς που υποβάλλονται προς τον υπουργό Δημόσια Τάξης, παραβιάζοντας το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της αναφοράς των πολιτών προς τις αρχές.

Πρόσφατο παράδειγμα άρνησης με τρεις πρόσφυγες από το Σουδάν και την Σιέρρα Λεόνε και την εκπρόσωπο μας Χριστίνα Ζιάκα στο αστυνομικό τμήμα του Κολωνού, όπου αντιμετώπισε άρνηση να ανοιχτούν φάκελοι για παραχώρηση ασύλου χωρίς καμία δικαιολογία. Με τέτοια στάση δεν είναι απορίας άξιο που η Ελλάδα, παρόλο που δέχεται συγκριτικά με την υπόλοιπη Ευρώπη μικρότερο αριθμό προσφύγων (4.470 το 2004 έναντι 61.600 στη Γαλλία, 40.200 στην Αγγλία, 35.000 στη Γερμανία, 23.160 στην Σουηδία, 24.680 στην Αυστρία) έχει καταφέρει να εκκρεμούν από τα τελευταία χρόνια 50.000 αιτήσεις ατόμων που προσπάθησαν να κάνουν αίτηση για άσυλο.

Και φυσικά με τους παραπάνω τρόπους κατάφερε για ακόμη μία φορά η Ελλάδα να πάρει ακόμη μία πρωτιά στην… τελευταία θέση στα ποσοστά αναγνώρισης στην Ε.Ε. με το αστρονομικό ποσοστό του 0,9%, όπου αντιστοιχεί σε 33 άτομα. Τα συγχαρητήρια μας για μια ακόμη 3Ε…

Αζαμπί Ηλίας

————

– Άσυλο στους πολιτικούς πρόσφυγες.

– Κατάργηση όλων των ναρκοπεδίων στα σύνορα που προκαλούν το θάνατο εκατοντάδων προσφύγων.

– Κλείσιμο της Αμυγδαλέζας. Δημιουργία Κέντρων υποδοχής προσφύγων στα σύνορα και κοντά στις μεγάλες πόλεις. Με υποδομές υγείας, διατροφής, εκπαίδευσης, κοινωνικής στήριξης, και νομικών συμβουλών. Ειδική πρόβλεψη για ανήλικους, υπέργηρους, ασθενείς, βασανισμένους, έγκυες γυναίκες.

– Δραστική αύξηση του ποσοστού αναγνώρισης προσφύγων. Φτάνει η ντροπή του 0,….%.

– Αυτόματη παροχή ροζ κάρτας στον αιτούντα άσυλο. Και απρόσκοπτη ανανέωση της όσο η αίτηση ασύλου εξετάζεται.

– Απόσυρση της αστυνομίας από την δικαιοδοσία της παραλαβής αιτήσεων ασύλου, ανανεώσεων και συνεντεύξεων.

– Δραστική συντόμευση του χρόνου αναμονής του αιτούντα για την παροχή του ασύλου.

– Όχι στις απελάσεις.

Ακολουθήστε το «Ξ» στο Google News για να ενημερώνεστε για τα τελευταία άρθρα μας.

Μπορείτε επίσης να βρείτε αναρτήσεις, φωτογραφίες, γραφικά, βίντεο και ηχητικά μας σε facebook, twitter, instagram, youtube, spotify.

Ενισχύστε οικονομικά το xekinima.org

διαβάστε επίσης:

7,247ΥποστηρικτέςΚάντε Like
1,004ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
1,118ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
425ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής

Επίκαιρες θεματικές

Πρόσφατα άρθρα