Ανταπόκριση του σ. John Hird, CWI, Χώρα των Βάσκων
Στις 29 Ιουνίου οι εργατικές ομοσπονδίες προχώρησαν σε γενική απεργία στην Χώρα των Βάσκων (σημ: περιοχή που ανήκει στο ισπανικό κράτος, αλλά έχει σχετική αυτονομία και δική της κυβέρνηση. Οι πολιτές που ζουν εκεί ανήκουν κατά μεγάλη πλειοψηφία στην βασκική εθνική μειονότητα). Το βασικό αίτημα της απεργίας ήταν η απόσυρση του προγράμματος λιτότητας που θέλει να επιβάλλει η «σοσιαλιστική» κυβέρνηση του Θαπατέρο. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε πρόσφατα πως σκοπεύει να προχωρήσει σε περικοπές μισθών για τους δημοσίους υπαλλήλους, «αναμόρφωση» του συνταξιοδοτικού συστήματος, αύξηση του ορίου των απολύσεων που μπορούν να κάνουν οι επιχειρήσεις και δραστική μείωση των αποζημιώσεων.
Η ανακοίνωση των μέτρων λιτότητας προκάλεσε σοκ και οργή στους εργαζόμενους. Όμως οι δυο βασικές ισπανικές εργατικές συνομοσπονδίες, CCOO και UGT, (σημ: Στην Ισπανία δεν υπάρχει μια ενιαία εργατική συνομοσπονδία, αλλά 3 διαφορετικές που διαχωρίζονται με πολιτικά κριτήρια) αποφάσισαν μεν να καλέσουν σε γενική απεργία, αλλά την όρισαν για τις 29 Σεπτεμβρίου. Αυτό προκάλεσε απογοήτευση σε σημαντικά στρώματα εργαζομένων που επιθυμούσαν να δώσουν στην κυβέρνηση μια άμεση απάντηση.
Κοινός αγώνας για τα εργατικά δικαιώματα ενάντια στους εθνικιστικούς διαχωρισμούς
Την ίδια ώρα στην Χώρα των Βάσκων τα μεγαλύτερα βάσκικα συνδικάτα (ELA και LAB) κάλεσαν, πολύ σωστά, για γενική απεργία στην περιοχή στις 29 Ιουνίου. Συνήθως τα βάσκικα συνδικάτα δεν συνεργάζονται με τα αντίστοιχα ισπανικά. Αυτή την φορά όμως τα τοπικά σωματεία που ανήκουν στην ισπανική ομοσπονδία CCOO (σημ: οι Ισπανοί εργαζόμενοι που ζουν στην Χώρα των Βάσκων ανήκουν σχεδόν πάντα σε ξεχωριστά συνδικάτα που συσπειρώνουν μόνο πολίτες ισπανικής καταγωγής) αποφάσισαν μετά από γενικές συνελεύσεις να συμμετάσχουν και αυτά στην απεργία, απόφαση η οποία πάρθηκε με πλειοψηφία 91%. Παρόλο που σε πολλές περίπτωσεις υπήρχε αντίδραση από ορισμένους εργαζόμενους που θεωρούσαν πως δεν έπρεπε η CCOO να συνεργαστεί ή να φανεί πως «σέρνεται» πίσω από τα βάσκικα συνδικάτα, τελικά οι εθνικοί διαχωρισμοί ξεπεράστηκαν και αποφασίστηκε η συμμετοχή στην απεργία. Αυτό το γεγονός αποτελεί μια σημαντική παρακαταθήκη που θα βοηθήσει την οργάνωση κοινών αγώνων την επόμενη περίοδο. Βέβαια, χρειάζεται ακόμα να γίνουν σημαντικά βήματα για τον συντονισμό των αγώνων, τόσο ανάμεσα στα βάσκικα και στα ισπανικά συνδικάτα, όσο και στις ξεχωριστές ομοσπονδίες. Είναι ενδεικτικό πως στην πόλη του Μπιλμπάο, υπήρχαν 3 ξεχωριστές συγκεντρώσεις, γεγονός που απογοήτευσε πολλούς από τους διαδηλωτές.
Μεγάλη συμμετοχή – μαζικές συγκεντρώσεις
Η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ προσπάθησαν να παρουσιάσουν την απεργία σαν αποτυχημένη, αλλά η πραγματικότητα ήταν πολύ διαφορετική. Η γενική απεργία είχε αρκετά μεγάλη συμμετοχή (οι διοργανωτές την υπολογίζουν στο 80%), ιδιαίτερα στους τομείς των μεταφορών και της βιομηχανίας. Σχετικά μικρή συμμετοχή υπήρξε στον δημόσιο τομέα, κυρίως επειδή στο δημόσιο έχουν ήδη γίνει άλλες δυο 24ωρες απεργίες την τελευταία περίοδο που δεν μπόρεσαν να κάμψουν την κυβέρνηση, γεγονός που έχει προκαλέσει απογοήτευση σε σημαντικά στρώματα εργαζομένων. Μαζικές συγκεντρώσεις έλαβαν χώρα στις 3 μεγαλύτερες πόλεις της περιοχής, το Γκαστέιθ, το Μπιλμπάο και το Δονόστι. Η πιο μαχητική από τις συγκεντρώσεις ήταν αυτή στο Γκαστέιθ, όπου ο ενθουσιασμός των διαδηλωτών ήταν έκδηλος, ενώ πολλοί εργαζόμενοι συμμετείχαν στην πορεία μαζί με την οικογένεια τους.
Τα ΜΜΕ συκοφαντούν, η αστυνομία καταστέλλει και προκαλεί
Τα ΜΜΕ των καπιταλιστών προσπάθησαν για άλλη μια φορά να τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους και να συκοφαντήσουν τον αγώνα τους, προβάλλοντας τους απεργούς ως «βίαιους» και «βάνδαλους». Στην πραγματικότητα κανένα σοβαρό επεισόδιο δεν έλαβε χώρα την ημέρα της απεργίας, παρά την απίστευτα προκλητική στάση της αστυνομίας.
Στην συγκέντρωση του Μπιλμπάο, οι αστυνομικοί ανάγκασαν μια ομάδα διαδηλωτών να σταθούν με τα χέρια ψηλά στραμμένοι προς τον τοίχο για να τους κάνουν σωματική έρευνα σα να ήταν εγκληματίες. Προχώρησαν μάλιστα και σε 2 συλλήψεις για αντίσταση κατά της αρχής. Στο Γκαστέιθ ξυλοκόπησαν και στην συνέχεια συνέλαβαν έναν παλαίμαχο συνδικαλιστή της CCOO. Η στάση της αστυνομίας εξόργισε τους διαδηλωτές, ενώ έγινε φανερό πως πέρα από την προσπάθεια τρομοκράτησης των διαδηλωτών, οι δυνάμεις καταστολής επιχείρησαν να δυναμιτίσουν το κλίμα, ακριβώς επειδή ήθελαν να προκαλέσουν βίαια επεισόδια. Δυστυχώς για αυτούς και για την κυβέρνηση, οι απεργοί δεν επιβεβαίωσαν τις «πληροφορίες» που μετέδιδαν τα αστικά ΜΜΕ.
Επόμενος σταθμός η γενική απεργία στις 29 Σεπτέμβρη
Η γενική απεργία στην Χώρα των Βάσκων ήταν μόνο το πρώτο βήμα στην προσπάθεια να δωθεί μια πανεργατική απάντηση στην επίθεση της κυβέρνησης και του κεφαλαίου. Η γενική απεργία που έχουν προκηρύξει οι εργατικές ομοσπονδίες σε όλη την ισπανική επικράτεια για τις 29 Σεπτέμβρη είναι η επόμενη μεγάλη μάχη. Οι δυνάμεις της CWI στην περιοχή θα ρίξουν όλες τους τις δυνάμεις για την επιτυχία της γενικής απεργίας και για να συσπειρώσουν κάτω από ένα σοσιαλιστικό πρόγραμμα – απάντηση στην κρίση του καπιταλισμού, τους καλύτερους μαχητές της εργατικής τάξης.
