Η επίθεση της ιρλανδικής κυβέρνησης ενάντια στους εργαζόμενους και τη νεολαία δεν έχει τελειωμό. Αυξήσεις στον φόρο κατοικίας, στον ΦΠΑ, στην τιμή του νερού, περικοπές στους μισθούς και τις συντάξεις, καθώς και απολύσεις στον δημόσιο τομέα είναι μέτρα που θα ρημάξουν την ζωή τους. Η αύξηση στην τιμή των διδάκτρων στα πανεπιστήμια θα οδηγήσει χιλιάδες νέους να παρατήσουν τις σπουδές τους. Η προσφυγή της χώρας στον μηχανισμό ΕΕ/ΔΝΤ στις 21 του Νοέμβρη μπορεί μόνο να σημάνει σκλήρυνση αυτής της επίθεσης.
Η προσφυγή της Ιρλανδίας στον μηχανισμό διάσωσης ήταν θέμα χρόνου. Αυτή η «διάσωση» βέβαια δεν αφορά τους εργαζόμενους. Στην πραγματικότητα τα μέτρα που θα παρθούν προκειμένου να χορηγηθεί το δάνειο στην Ιρλανδία θα οδηγήσουν σε ακόμα μεγαλύτερη κρίση. Οι Ιρλανδοί εργαζόμενοι καλούνται να θυσιαστούν προκειμένου οι κερδοσκόποι να βγάλουν περισσότερα χρήματα.
Ύφεση, δημόσιο χρέος και ανεργία
Η ιρλανδική οικονομία, που τα προηγούμενα χρόνια παρουσίαζε πολύ μεγάλη ανάπτυξη, έχει μέχρι στιγμής συρρικνωθεί κατά 15%.
Τα τεράστια ποσά που χορήγησε την προηγούμενη περίοδο η κυβέρνηση στους τραπεζίτες διόγκωσαν το δημόσιο χρέος, ενώ το σπάσιμο της φούσκας των ακινήτων και τα μέτρα λιτότητας γιγάντωσαν τα ποσοστά ανεργίας. Σε μια χώρα που η εργατική της δύναμη αριθμεί λιγότερο από 2 εκ., ο αριθμός των ανέργων έχει φτάσει τους 450.000
Η μαζική ανεργία και οι περικοπές μισθών έχουν ως αποτέλεσμα την κατακόρυφη αύξηση του αριθμού των εργαζομένων που αδυνατούν να πληρώσουν τα δάνεια κατοικίας που έχουν πάρει, γεγονός που προετοιμάζει μια νέα κρίση στον τραπεζικό τομέα.
Η αδυναμία των τραπεζών ήταν από τους πιο βασικούς παράγοντες που οδήγησαν την χώρα στον μηχανισμό στήριξης. Παρά τα τεράστια ποσά που είχαν λάβει την προηγούμενη περίοδο από την κυβέρνηση, οι τράπεζες εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν πρόβλημα και δεν μπόρεσαν να δανειστούν από τις αγορές το φθινόπωρο. Αντίθετα δανείστηκαν πάνω από 90 δις ευρώ από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ). Αυτή την στιγμή, πάνω από το 20% των χρημάτων που χρωστούνται στην ΕΚΤ, είναι χρέη ιρλανδικών τραπεζών!
Οι αστοί έλπιζαν σε μια ανάκαμψη της αγοράς κατοικίας και συνολικά της οικονομίας, προκειμένου να βγει το τραπεζικό σύστημα από την κρίση. Η πραγματικότητα διέψευσε τις προσδοκίες τους.
Διασώζουν τους τραπεζίτες, όχι την Ιρλανδία
Ακόμη περισσότερο απ’ ότι στην περίπτωση της Ελλάδας, οι βρετανικές, γαλλικές και γερμανικές τράπεζες έχουν «επενδύσει», μέσω του δανεισμού, στην αγορά κατοικίας και το τραπεζικό σύστημα της χώρας. Έτσι, δεν μπορούσαν να επιτρέψουν την κατάρρευση των ιρλανδικών τραπεζών.
Το «πακέτο στήριξης» του μηχανισμού ΔΝΤ/ΕΕ θα ξεπεράσει τα 80 δις ευρώ. Επιπλέον, Βρετανία και Σουηδία προσφέρουν απευθείας δανειοδότηση στο ιρλανδικό κράτος. Υπάρχουν ενδείξεις ότι ΔΝΤ και ΕΕ θέλουν να δοθεί το μεγαλύτερο μέρος της «βοήθειας» στις ιρλανδικές τράπεζες, οι οποίες με την σειρά τους θα δώσουν τα χρήματα απευθείας στην ΕΚΤ για να ξεπληρώσουν μέρος των 90 δις € που της χρωστάνε συνολικά. Το υπόλοιπο ποσό θα μείνει στα χέρια της κυβέρνησης για την κάλυψη αναγκών του προϋπολογισμού.
Έτσι, ΕΕ και ΕΚΤ με το ένα χέρι θα δώσουν τα χρήματα και με το άλλο θα τα πάρουν πίσω, εξασφαλίζοντας μάλιστα ένα πολύ καλό επιτόκιο. Αποτελεί σκάνδαλο το γεγονός πως η ΕΚΤ αρχικά είχε δανείσει τις ιρλανδικές τράπεζες με επιτόκιο 1.5%, ενώ τώρα δανείζει το ιρλανδικό κράτος με 5 και 6%, όταν τα χρήματα που δίνει θα κατευθυνθούν ξανά στις τράπεζες για να ξεπληρώσουν αυτά που χρωστάνε στην ίδια την ΕΚΤ! Πρόκειται για μια ξεδιάντροπη ληστεία των Ιρλανδών εργαζομένων!
Βάρβαρες περικοπές χωρίς τέλος!
Τον Σεπτέμβριο ο πρωθυπουργός εξήγγειλε περικοπές ύψους 3 δις ευρώ. Τις τελευταίες εβδομάδες ανακοινώθηκε πως αυτές θα φτάσουν τελικά τα 6 δις και επιπλέον προετοιμάζεται ένα νέο πρόγραμμα περικοπών ύψους 10 δις ευρώ πριν το 2014.
Αυτό το βάρβαρο πρόγραμμα λιτότητας είχε ήδη εξαγγελθεί πριν την προσφυγή στον μηχανισμό στήριξης. Τώρα έχει ανοίξει μια συζήτηση σχετικά με το ποια επιπλέον μέτρα θα ζητηθούν από ΕΕ και ΔΝΤ.
Το νέο πρόγραμμα λιτότητας είναι το τέταρτο και μεγαλύτερο που επιβάλλεται τα τελευταία 3 χρόνια και θα ακολουθηθεί από τουλάχιστον άλλα 3. Στόχος είναι οι συνολικές περικοπές να φτάσουν τα 30 δις ευρώ μέχρι το 2014. Αν αυτός ο στόχος επιτευχθεί, θα σημαίνει πρακτικά συνολική μείωση των δημοσίων δαπανών κατά 50% σε σχέση με το 2007! Η καταστροφή που θα προκαλέσει αυτό είναι στην κυριολεξία ανυπολόγιστη.
Φαύλος κύκλος
Τα βάναυσα μέτρα που παίρνονται ενάντια στους εργαζόμενους έχουν ως στόχο την μείωση του ελλείμματος από το 32% του ΑΕΠ που βρίσκεται σήμερα, στο 4% μέχρι το 2014. Όμως σύμφωνα με τα σχέδια κυβέρνησης, ΕΕ και ΔΝΤ, αυτό μπορεί να επιτευχθεί αν τα επόμενα χρόνια η ιρλανδική οικονομία αναπτύσσεται με ρυθμό 2% τον χρόνο. Κάτι τέτοιο αποκλείεται να συμβεί! Αυτό το σχέδιο δεν πρόκειται να οδηγήσει σε μείωση του χρέους, αντίθετα θα βυθίσει την οικονομία σε ακόμη μεγαλύτερη κρίση.
Οργή για την κυβέρνηση
Η δημοτικότητα της κυβέρνησης (Φιάνα Φολ, – ΦΦ – παραδοσιακό δεξιό κόμμα σε συνεργασία με τους Πράσινους) και ιδιαίτερα του ΦΦ, έχει φτάσει σε ιστορικό χαμηλό. Το ΦΦ, που πήρε 42% στις εκλογές του 2007, αυτή την στιγμή δεν ξεπερνά το 17% στις δημοσκοπήσεις.
Το κόμμα που κυριάρχησε στην πολιτική ζωή της χώρας από την ίδρυση της θα καταβαραθρωθεί στις επόμενες εκλογές. Το πιθανότερο είναι να αναλάβει την εξουσία το Φίνα Γκέιλ (δεξιοί Φιλελεύθεροι) σε συνεργασία με τους Εργατικούς, οι οποίοι πιθανά να αναδειχτούν για πρώτη φορά πρώτο κόμμα. Όμως η νέα κυβέρνηση θα απογοητεύσει και αυτή με την σειρά της τους ψηφοφόρους. Στην πραγματικότητα θα είναι μια κυβέρνηση κρίσης.
Μεγάλη ευκαιρία για την Αριστερά και τις σοσιαλιστικές ιδέες
Οι διαρκείς επιθέσεις του κεφαλαίου και η άφιξη του ΔΝΤ σοκάρουν τους εργαζόμενους και τη νεολαία και τους γεμίζουν οργή.
Όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι την επόμενη περίοδο θα διαπιστώνουν τα αδιέξοδα του καπιταλισμού και θα αναζητούν ριζοσπαστικές απαντήσεις. Οι μαζικές διαδηλώσεις που έλαβαν χώρα στις 27 Νοέμβρη με την συμμετοχή σχεδόν 100.000 εργαζομένων ήταν μόνο η αρχή. Η εργατική τάξη και η νεολαία θα δώσουν την επόμενη περίοδο σκληρές μάχες.
Καθήκον της Αριστεράς είναι να μπει μπροστά στην προσπάθεια οργάνωσης του κινήματος ενάντια στις επιθέσεις που δέχονται οι εργαζόμενοι και να μπορέσει να συνδέσει αυτό τον αγώνα με την ανάγκη ανατροπής του σάπιου συστήματος του καπιταλισμού.
Ο ερχομός στην Ιρλανδία του ΔΝΤ συνέπεσε χρονικά με την ίδρυση της Ενωμένης Αριστερής Συμμαχίας (ULA), μιας συνεργασίας αριστερών κομμάτων, οργανώσεων και ανένταχτων αγωνιστών, στην οποία το Σοσιαλιστικό Κόμμα παίζει πρωτεύοντα ρόλο. Στόχος είναι να μπουν οι βάσεις για την δημιουργία ενός μαζικού κόμματος των εργαζομένων που να μπορέσει να εκπληρώσει τα μεγάλα καθήκοντα που βρίσκονται μπροστά μας.
