Άρθρο του σ. Πάνου Γιακουμίδη για το θέμα της δημιουργίας Φιλοξενείου Προσφύγων στην Τούμπα στη Θεσ/νίκη. Δείτε σχετική προηγούμενη ανάρτηση του «Ξ» εδώ
Το φαινόμενο της μετανάστευσης δεν έπεσε από τον ουρανό. Πηγάζει από το ίδιο το σύστημα και τις κρίσεις που αυτό γεννάει, είτε αυτές αφορούν πολέμους, επεκτατικές παρεμβάσεις, δικτατορικά καθεστώτα, φτώχεια, εξαθλίωση κι άλλες παρόμοιες καταστάσεις που γεννά ο καπιταλισμός.
Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες δεν αφήνουν το τόπο τους για να ζήσουν σε άλλον, έτσι «απλά για χόμπι», όπως συνηθίζουν να κάνουν ντόπιοι και ξένοι μεγαλοεπιχειρηματίες, βιομήχανοι, τραπεζίτες, εφοπλιστές για να ξεπλύνουν, παράλληλα με τις «μόνιμες» διακοπές τους, τα κέρδη τους με αστείες φορολογίες. Oι μετανάστες και οι πρόσφυγες φεύγουν αναγκαστικά από τις χώρες τους για να βρουν κάπου αλλού αξιοπρεπείς συνθήκες επιβίωσης και εργασίας, ή απλά για να ζήσουν!
Η υποδοχή που τους επιφυλάσσουν ενίοτε οι κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια μπορεί να περιγραφεί με συγκεκριμένα γεγονότα: Στρατόπεδα συγκέντρωσης, έγκλημα στο Φαρμακονήσι, φράχτες στον Έβρο, «μαύρη» κι απλήρωτη εργασία με απειλές από μεγαλο-ιδιοκτήτες γης με αποκορύφωμα γεγονότα σαν τη Μανωλάδα, κυνήγι σε μικροπωλητές κ.α. πολλά.
Και, βέβαια όπου δε φτάνουν οι πολιτικές των κυβερνήσεων χρησιμοποιείται το μακρύ χέρι των παρακρατικών, εγκληματικών συμμοριών όπως της Χρυσής Αυγής για να «τιμωρήσουν» τους «λαθρο»μετανάστες και να “επιβάλουν τη τάξη”, κατά απαίτηση πάντα των αφεντικών και του μεγάλου κεφαλαίου!
Η αντιμετώπιση του ζητήματος από τη διοίκηση Μπουτάρη
Απέναντι σ’ αυτή τη κατάσταση, η διοίκηση Μπουτάρη πήρε μια θετική κατ’ αρχήν πρωτοβουλία αλλά με περίσσεια προχειρότητα κι έλλειψη σοβαρής προσέγγισης του ζητήματος. Αποφάσισε, «χωρίς πολλά-πολλά» και «όπως λάχει», τη δημιουργία φιλοξενείου 7 μονογονεϊκών οικογενειών προσφύγων στη περιοχή των “παλιών στάβλων” στη Τούμπα όπου ο δήμος μέχρι σήμερα διατηρούσε ηλεκτρολογικό και άλλο τεχνικό υλικό.
Η απόφαση αυτή πάρθηκε όχι μόνο χωρίς τη στοιχειώδη διαβούλευση με τους κατοίκους της περιοχής αλλά και χωρίς την απαραίτητη ενημέρωση των δημοτικών συμβούλων της διοικούσας παράταξης! Δημοτικοί σύμβουλοι της πλειοψηφίας και Αντιδήμαρχοι άλλα έλεγαν σε κατοίκους της περιοχής κι άλλα έκαναν μέσα στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου! Για να ευχαριστήσουν όλες τις πλευρές και να τα ‘χουν καλά με όλους προκάλεσαν ένα γενικό χαμό!
Επίσης η διοίκηση Μπουτάρη θα εκχωρήσει τη λειτουργία του φιλοξενείου στη ΜΚΟ Άρσις. Δηλαδή σε μη κρατική διαχείριση και σε μια ΜΚΟ που χρηματοδοτείται από τα ιδρύματα Λάτση, Μποδοσάκη, Νιάρχου και το Solidarity Now του Τζ. Σόρος! Επιπλέον, η χρηματοδότηση έρχεται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσφύγων με περίπου 600.000 ευρώ για 2 μόνο χρόνια!
Τι θα γίνει όμως μετά; Θα ζήσουμε πάλι καταστάσεις αδιαφορίας όπως με το κέντρο υποδοχής προσφύγων στις οδούς Φιλίππου με Σιατίστης όπου κι εκεί μια ΜΚΟ η «Κοινωνική Αλληλεγγύη» εκμεταλλεύτηκε περιστασιακά κοινοτικά προγράμματα και με έντονη κακοδιαχείριση;
Το αποτέλεσμα της παραπάνω κατάστασης, το οποίο γνωρίζει η διοίκηση Μπουτάρη, ήταν να αναλάβει εθελοντικά τη διαχείριση του κέντρου η Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσ/νίκης αλλά αδυνατώντας να αντεπεξέλθει οικονομικά, αποχώρησε. Συνέπεια αυτής της αδιαφορίας της πολιτείας ήταν το κέντρο υποδοχής να υπολειτουργεί παρέχοντας στοιχειωδώς μόνο μια στέγη στους πρόσφυγες. Τόσο πρόχειρες κι ανεύθυνες πρακτικές που η διοίκηση Μπουτάρη φαίνεται να υιοθετεί επιδεικτικά, μη δείχνοντας την ανάλογη σοβαρότητα γι’ αυτές τις σημαντικές κι απαραίτητες δομές.
Τα αιτήματα των κατοίκων δε πρέπει να μπαίνουν αντιπαραθετικά
Παράλληλα μ’ αυτή την εξέλιξη, σημαντική μερίδα των κατοίκων που ζουν στη περιοχή προβάλλουν αιτήματα για τη γενικότερη αξιοποίηση των «παλιών στάβλων» όπως επέκταση της παιδικής χαράς, δημιουργία χώρου πρασίνου, παιδικού σταθμού κ.α. καθώς με το Φιλοξενείο θα αξιοποιηθεί μόνο ένα μέρος του συνολικού χώρου.
Τα αιτήματα αυτά είναι εξαιρετικά δίκαια αν σκεφτεί κανείς το «εξαιρετικό» πετσόκομμα του κοινωνικού κράτους που έχουμε υποστεί τα τελευταία χρόνια των «σωτήριων» μνημονίων. Δε πρέπει όμως να μπαίνουν αντιπαραθετικά με το Φιλοξενείο διότι ο αγώνας για κοινωνικές δομές όλων των κατατρεγμένων στρωμάτων που πλήττονται απ’ τις σημερινές πολιτικές, είτε αφορούν ντόπιους είτε μετανάστες, πρέπει να είναι κοινός για να έχει αποτέλεσμα.
Κοινός εχθρός όλων αυτών, μεταναστών-προσφύγων-ντόπιων, είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα και οι εκπρόσωποί του, κυβέρνηση, Τρόικα, τραπεζίτες, εφοπλιστές, βιομήχανοι, μεγαλοεπιχειρηματίες (ντόπιοι και ξένοι). Η διεκδίκηση δομών για τους πρόσφυγες πρέπει να συνδυαστεί με τη διεκδίκηση δομών για όλη τη κοινωνία. Συγκεκριμένα η δημιουργία του Φιλοξενείου πρέπει να γίνει και θα αποτελέσει σημάδι πολιτισμού, προόδου κι ανθρωπιάς για τη τοπική κοινωνία που ξέρει καλά από προσφυγιά ενώ ταυτόχρονα δίνεται η δυνατότητα μέσω παρεμβάσεων στο δημοτικό συμβούλιο να απαιτηθούν κοινωνικές δομές αξιοποίησης του υπόλοιπου χώρου που θα έχει αποφασίσει η κοινωνία μετά από μαζικές, τοπικές δημοκρατικές συνελεύσεις σαν κι αυτές περίπου που έταζε ο Μπουτάρης και η παράταξή του στο πρόγραμμά τους και ποτέ δεν υλοποίησαν!
Θα πρέπει να παλέψουμε ενάντια στις σειρήνες ρατσισμού και ξενοφοβίας που μόνο στόχο έχουν τη διάσπαση της κοινής αντίστασης, ντόπιων-μεταναστών, υπέρ των κοινών μας συμφερόντων.
Θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι το νεοναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής του 9% και των 2 εδρών στο δημοτικό συμβούλιο Θεσ/νίκης θα προσπαθήσει να εισβάλλει στη περιοχή της Τούμπας για να χτίσει πάνω στο πλαστό μίσος που καλλιεργεί πυρήνες με στόχο να εξελιχθούν σε δολοφονικά τάγματα εφόδου. Αυτό δε πρέπει να το επιτρέψουμε, θα πρέπει να τους απομονώσουμε και να τους διώξουμε! Να πούμε «Όχι στο φιλοξενείο χρυσαυγιτών στη Τούμπα!»
Τέλος, το Φιλοξενείο, έτσι όπως σχεδιάζει να το κάνει η παράταξη Μπουτάρη, δε θα αποτελέσει πραγματική και ουσιαστική δομή αλληλεγγύης για τους πρόσφυγες. Με το αποτυχημένο μοντέλο των ΜΚΟ, την έλλειψη μακροχρόνιου σχεδιασμού για τη δομή και τη στήριξη των μνημονιακών δεσμεύσεων από μεριάς Μπουτάρη, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να μη πάει μακριά. Επιπροσθέτως, η πολιτική των κυβερνήσεων των μνημονίων και της ηγεσίας της Ε.Ε. δεν επιτρέπει την ουσιαστική αντιμετώπιση του φαινομένου. Αντιθέτως, μια άλλη πολιτική από μια σαφώς αριστερή κυβέρνηση που θα συγκρουστεί με τη κατεστημένη ακροδεξιά αντιμετώπιση των μεταναστών-προσφύγων που υπάρχει σήμερα, θα μπορούσε να δώσει αλληλέγγυες και σοβαρές λύσεις στο ζήτημα της μετανάστευσης, προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα δίνοντας δικαιώματα σε όσους μετανάστες/πρόσφυγες θέλουν να ζήσουν και να ενταχθούν στην ελληνική κοινωνία. Σε πρώτη φάση, θα πρέπει να δημιουργηθούν φιλόξενες δομές υποδοχής μεταναστών-προσφύγων που θα λειτουργούν με σταθερή κρατική χρηματοδότηση και θα εποπτεύονται από τους δήμους και τις κοινότητες. Θα πρέπει να λειτουργούν με σταθερά κι αξιοπρεπώς αμειβόμενους εργαζόμενους καθώς και με τη θέσπιση ελέγχου και συμμετοχής από τη τοπική κοινωνία.
