Η οικονομική κρίση βαθαίνει όλο και πιο πολύ και στη χώρα της Φιλανδίας. Σύμφωνα με το Κρατικό Ινστιτούτο για την Απασχόληση και την Οικονομική Ανάπτυξη τον Οκτώβρη και το Νοέμβρη του 2008 οι βιομηχανίες που στηρίζονται στις εξαγωγές, τις κατασκευές και στις υπηρεσίες έχουν πληγεί σημαντικά, κι αυτή η οικονομική ύφεση βάθυνε κι άλλο τους τελευταίους μήνες. Το 2008 οι εξαγωγές έμειναν στα επίπεδα του 2007, φέτος αναμένεται να μειωθούν κατά 15-20%, ενώ το ΑΕΠ της χώρας προβλέπεται να μειωθεί 3-4%. Την ίδια στιγμή οι προβλέψεις που έκανε το Ερευνητικό Ινστιτούτο για τη Φιλανδική Οικονομία είναι ακόμα πιο δυσοίωνες. Ακόμη, σύμφωνα με στοιχεία του Οργανισμού για Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη (OECD) η ψαλίδα μεταξύ πλούσιων και φτωχών στη Φιλανδία έχει μεγαλώσει περισσότερο από άλλες αναπτυγμένες βιομηχανικές χώρες.
Πρόσφατα η Nokia απέλυσε 1.700 άτομα, τα 700 εκ των οποίων δούλευαν στη Φιλανδία. Η κατάσταση στον κατασκευαστικό τομέα είναι εξαιρετικά δύσκολη: υπάρχει ήδη πολύ αυξημένη ανεργία, ενώ στα τέλη Μάρτη το ¼ των μελών του συνδικάτου των κατασκευών ήταν άνεργοι. Την ίδια στιγμή η βιομηχανία χαρτιού (ένας κομβικός τομέας της Φιλανδικής οικονομίας που αποτελεί το 1/5 των εξαγωγών) κινδυνεύει από διαρθρωτική κατάρρευση. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία ο τομέας αυτός παράγει λιγότερα προϊόντα κατά 1/3 από αυτά που παρήγαγε στις αρχές του 2008. Μεγάλες βιομηχανίες χαρτιού (όπως η Stora Enso και η UPM Kymmenä) παρά τα κέρδη τους- έχουν απολύσει πολλούς εργαζόμενους και έχουν κλείσει ολόκληρα εργοστάσια στη χώρα τα τελευταία χρόνια. Υπολογίζεται ότι την τελευταία πενταετία 1 στους 3 εργαζόμενους στις βιομηχανίες αυτές έχει χάσει τη δουλειά του.
Η συντηρητική κυβέρνηση της χώρας χρησιμοποιεί την οικονομική κρίση ως δικαιολογία για ακόμη πιο σκληρές επιθέσεις στους εργαζόμενους. Το Φλεβάρη ανακοίνωσε την πρόθεσή της να αυξήσει κι άλλο τα όρια συνταξιοδότησης, από τα 63 στα 65 έτη από το 2011. Το γεγονός αυτό προκάλεσε γενικευμένη αντίδραση από τα συνδικάτα. Καλέστηκε γενική απεργία, ενώ μέσα σε 1 εβδομάδα, μετά από συντονισμένη δράση και εκστρατεία των συνδικάτων, μαζεύτηκαν 172.000 υπογραφές ενάντια στις αυξήσεις των ορίων συνταξιοδότησης. Μπροστά σε αυτή την αντίδραση, η κυβέρνηση για να αποφύγει την γενική απεργία και μια πιθανή βαθύτερη πολιτική κρίση- που θα σήμαινε και το τέλος της θητείας της- πήρε πίσω την πρόταση και δήλωσε ότι θα επεξεργαστεί πιθανή αύξηση των ορίων κατά 3 χρόνια, από το 2025 και μετά.
Η πετυχημένη εκστρατεία και η νίκη των συνδικάτων στο θέμα του ασφαλιστικού αποδεικνύει την δύναμη που έχουν ακόμα στα χέρια τους και πόσα μπορούν να πετύχουν με τους αγώνες τους. Αυτό που είναι απαραίτητο είναι να οργανωθούν αντίστοιχες εκστρατείες και αγώνες για το ζήτημα της ανεργίας, των περικοπών στους μισθούς και των απολύσεων.
Για να καταφέρει όμως να πάει ακόμα πιο μπροστά το κίνημα στη Φιλανδία, οι εργαζόμενοι χρειάζονται ένα δικό τους πολιτικό κόμμα που να εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους και να είναι διατεθειμένο να παλέψει ενάντια στην οικονομική και πολιτική ελίτ της χώρας.
Το τμήμα της CWI στη Φιλανδία παλεύει για:
-Κοινή οργάνωση εκστρατειών από τα συνδικάτα ενάντια στις απολύσεις και τις περικοπές μισθών
-Λιγότερες ώρες δουλειάς, χωρίς μείωση των αποδοχών
-’μεσες αυξήσεις στα κοινωνικά επιδόματα, τα επιδόματα ανεργίας και τις συντάξεις
-Εθνικοποίηση των μεγάλων βιομηχανιών και τραπεζών κάτω από εργατικό έλεγχο και διαχείριση
-Για τη δημιουργία ενός νέου εργατικού- σοσιαλιστικού κόμματος
Per Olsson, Rattvisepartiet Socialisterna (τμήμα της CWI στη Σουηδία)<br/> Μετάφραση: Μαρία Καπαράκη
