Της Ηλέκτρας Κλείτσα
Τον τελευταίο καιρό έχει αναπτυχθεί έντονη δραστηριότητα από κόμματα και οργανώσεις της αριστεράς, (ΚΚΕ, ΣΥΝ, ΔΗΚΚΙ κ.α.), για την προώθηση της απλής αναλογικής, σαν απάντηση στις προτάσεις της κυβέρνησης για την αλλαγή του εκλογικού νόμου. Πρόσφατα πραγματοποιήθηκαν συζητήσεις και εκδηλώσεις για το θέμα αυτό και η κοινή διαπίστωση όλων των συμμετεχόντων, ήταν πως το μεταξύ τους κλίμα υπήρξε πολύ καλό και ότι μπορούν να παλέψουν από κοινού για το σκοπό αυτό.
Το αίτημα για απλή αναλογική δεν είναι καινούριο, είναι ένα πάγιο αίτημα της αριστεράς με το οποίο το Ξεκίνημα συμφωνεί ανεπιφύλακτα. Σημαντικό είναι επίσης το να αποκαλύπτεται η υποκρισία του ΠΑΣΟΚ που έχοντας εξαντλήσει τα πάντα καταφεύγει σε εκλογικά κόλπα, με στόχο τους ψηφοφόρους της αριστεράς. Έτσι, η συνάντηση και η συνεργασία του ΚΚΕ, ΣΥΝ, και ΔΗΚΚΙ, για το θέμα μας βρίσκει απόλυτα σύμφωνους.
Το ερώτημα όμως είναι γιατί τα κόμματα της αριστεράς, το ΚΚΕ και ο ΣΥΝ, δεν κατάφεραν να συνεργαστούν για το θέμα του πολέμου στο Ιράκ, δεν "μπόρεσαν" να συναντηθούν για να συζητήσουν το θέμα της ελληνικής προεδρίας και τις κινητοποιήσεις του προηγούμενου εξαμήνου, δεν κατάφεραν καν να συντονίσουν στοιχειωδώς τις προσπάθειες τους στο θέμα του ασφαλιστικού, λίγο καιρό πριν, με άλλα λόγια γιατί δεν συνεργάζονται ποτέ, πουθενά και για τίποτα, και μόνο τώρα που "παίζονται" οι καρέκλες στη βουλή και τα λεφτά από τον κρατικό προϋπολογισμό μπορούν (κάθε κόμμα παίρνει κρατική επιδότηση ανάλογα με τα ποσοστά του);
Και για να είμαστε δίκαιοι, πρέπει να λέμε και τα πράγματα όπως έχουν. Και ο ΣΥΝ και το ΔΗΚΚΙ έχουν προτείνει και στο παρελθόν αλλά και στην ίδια αυτή συνάντηση για το θέμα της απλής αναλογικής, τη διεύρυνση της συνεργασίας της αριστεράς και σε άλλα επίπεδα. Αυτός που αρνείται είναι το ΚΚΕ.
Το ερώτημα επομένως απευθύνεται κατά κύριο λόγο προς το ΚΚΕ: αν με το ΣΥΝ είναι ανεπίτρεπτο να συνεργάζεται για οποιοδήποτε ζήτημα που αφορά κινητοποιήσεις, διαδηλώσεις κλπ, γιατί είναι θεμιτό να συνεργάζεται μαζί του για το θέμα του εκλογικού νόμου;
