Μεγάλη νίκη για το Σοσιαλιστικό Κόμμα και συνολικά το εργατικό κίνημα η υποχρέωση της αυτοκινητοβιομηχανίας Λίναμαρ να επαναπροσλάβει τον πρόεδρο του σωματείου, Ρομπ Γουίλιαμς.
Ο Ρομπ Γουίλιαμς είναι μέλος του Σοσιαλιστικού Κόμματος (βρετανικό τμήμα της CWI ) και στέλεχος του συνδικάτου UNITE και συντονιστής του παραρτήματος του στην αυτοκινητοβιομηχανία Λιναμαρ, στο Σουόνσι (Swansea).
Πριν 6 εβδομάδες, η διοίκηση της Λίναμαρ απέλυσε τον Ρομπ με την αιτιολόγηση (σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της) ότι προκάλεσε την «ανεπανόρθωτη απώλεια της εμπιστοσύνης» της εργοδοσίας προς το πρόσωπο του.
Ο λόγος της απόλυσης ήταν οι αγώνες του για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων στο χώρο της αυτοκινητοβιομηχανίας. Ο Ρομπ έπαιξε την προηγούμενη περίοδο κεντρικό ρόλο στην καμπάνια αλληλεγγύης για τους απολυμένους εργάτες της αυτοκινητοβιομηχανίας Βίστεον (Visteon) οι οποίοι προχώρησαν σε δυναμικούς αγώνες στα τρία εργοστάσια που έχει η εταιρεία στη Βρετανία (η Βίστεον παράγει εξαρτήματα για την Φόρντ).
Για τη διοίκηση της Λιναμαρ, που ετοιμάζεται να επιτεθεί στα δικαιώματα των εργαζομένων με αφορμή την οικονομική κρίση, ο Ρομπ Γουίλιαμς αποτελεί σοβαρό εμπόδιο στα σχέδια της. Αν πετύχαινε να επιβάλλει την απόλυση του, θα πετύχαινε ένα πολύ σημαντικό χτύπημα ενάντια στο συνδικάτο και το ηθικό των εργαζομένων.
Η μαχητική αντίσταση των εργαζομένων όμως ανάτρεψε τα σχέδια της διοίκησης! Οι εργαζόμενοι προχώρησαν αμέσως σε στάση εργασίας μόλις έμαθαν για την απόλυση. Μάλιστα περιφρούρησαν τα γραφεία του σωματείου για να προστατέψουν τον Ρομπ από την αστυνομία την οποία είχε καλέσει η διοίκηση για να τον απομακρύνει από το κτίριο. Έτσι αρχικά η εταιρεία ανακάλεσε την απόλυση και έθεσε τον Ρομπ σε διαθεσιμότητα για μια εβδομάδα μέχρι να «εξεταστεί ξανά η υπόθεση». Βασικά η Λίναμαρ ήθελε απλά να κερδίσει χρόνο. Μια εβδομάδα μετά οριστικοποίησε την απόφαση για απόλυση. Όμως ήδη είχε ξεκινήσει μια μεγάλη εκστρατεία για την αποτροπή των σχεδίων της διοίκησης.
Μια μεγάλη εργατική πορεία αλληλεγγύης έλαβε χώρα στο Σουόνσι ήδη τις πρώτες ημέρες μετά την απόλυση, δηλώνοντας με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο πως ο Ρομπ δεν είναι μόνος του. Μηνύματα αλληλεγγύης προς τους εργαζόμενους και οργής για την εταιρεία κατέφθαναν από όλη την Βρετανία, αλλά και το εξωτερικό όλη την επόμενη περίοδο, ενώ συζητήσεις και εκδηλώσεις αλληλεγγύης οργανώθηκαν στην ευρύτερη περιοχή του Σουόνσι. Οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο ξεκαθάρισαν στην διοίκηση πως η απόφαση για απόλυση δεν πρόκειται να περάσει και είναι έτοιμοι να προχωρήσουν σε απεργιακές κινητοποιήσεις αν δεν υποχωρήσει. Στα πλαίσια της εκστρατείας ο Ρομπ επισκέφθηκε (εκπροσωπώντας το συνδικάτο Unite) το εργοστάσιο συναρμολόγησης της Ford στο Κάνσας των ΗΠΑ. Η μονάδα αυτή είναι ο κύριος αποδέκτης των εξαρτημάτων που παράγει το εργοστάσιο της Λιναμαρ στο Σουόνσι. Η διοίκηση της Λιναμαρ κατάλαβε πως το κίνημα συμπαράστασης θα μπορούσε να απλωθεί και στις ΗΠΑ.
Αυτό ήταν και το τελικό χτύπημα για την διοίκηση της Λιναμαρ που αναγκάστηκε τελικά να υποχωρήσει και να δεχτεί την χωρίς όρους επιστροφή του Ρομπ στο εργοστάσιο.
Η ανάκληση της απόλυσης του Ρομπ είναι μια μεγάλη νίκη όχι μόνο για το Σοσιαλιστικό Κόμμα αλλά συνολικά για το εργατικό κίνημα της Βρετανίας, όπου παραμένουν σε ισχύ οι πιο σκληροί αντεργατικοί νόμοι σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, από την εποχή της Θάτσερ. Η νίκη αυτή δείχνει το δρόμο: με μαχητική αντίσταση, αποφασιστική αλλά και καλά οργανωμένη, το εργατικό κίνημα μπορεί να ανατρέπει τις επιθέσεις των εργοδοτών, μπορεί να μπει στην αντεπίθεση.
