Του Νίκου Αναστασιάδη
Στις 30 Νοέμβρη έχει οριστεί η απεργία του δημόσιου τομέα. Η απεργία δυνητικά μπορεί να αγκαλιάσει 3 εκατομμύρια δημόσιους υπαλλήλους. Τέτοιο μέγεθος απεργίας έχει να συμβεί στην Βρετανία από το 1926, με την ιστορική εκείνη γενική απεργία που έφερε την εργατική τάξη μια ανάσα από την εξουσία.
Γίνεται όλο και πιο φανερό ότι η αντίσταση και ο αγώνας δεν είναι χαρακτηριστικά των «θερμόαιμων» νότιων αλλά αποτέλεσμα των πολιτικών που επιβάλλει ο καπιταλισμός σε όλες τις χώρες.
Με το πρόσχημα της «κρίσης του χρέους» η κυβέρνηση συμμαχίας των Τόριδων (Συντηρητικών) με τους Φιλελεύθερους έχει ξεκινήσει μια σκληρή επίθεση ενάντια σ’ όλο το δημόσιο τομέα, με περικοπές μισθών, απολύσεις και μείωση της χρηματοδότησης των δημόσιων υπηρεσιών. Η συγκεκριμένη απεργία βέβαια έχει σαν αιχμή το ασφαλιστικό. Με το νομοσχέδιο που θέλει να περάσει η βρετανική κυβέρνηση οι εργαζόμενοι θα πρέπει να δουλεύουν περισσότερο, να πληρώνουν μεγαλύτερες εισφορές, για να παίρνουν τελικά μικρότερες συντάξεις. Αυτό έχει εξοργίσει τους εργαζόμενους. Αλλά δεν είναι μόνο το συνταξιοδοτικό, για ένα μεγάλο κομμάτι των εργαζομένων αυτή είναι η πρώτη μάχη σε ένα πόλεμο που αφορά συνολικά το βιοτικό τους επίπεδο.
Μέχρι στιγμής όλα τα μηνύματα είναι πολύ θετικά για τη συμμετοχή στην απεργία. Πολλά μεγάλα συνδικάτα έχουν πάρει απόφαση συμμετοχής (νοσηλευτές και γενικά υγειονομικοί, δάσκαλοι και καθηγητές, διοικητικοί υπάλληλοι και εργαζόμενοι στους δήμους, σιδηροδρομικοί και εφοριακοί, και μια σειρά άλλοι μικρότεροι κλάδοι).
Πολύ σημαντικό ρόλο στην οργάνωση των κινητοποιήσεων παίζει το NSSN (Εθνικό Δίκτυο Συνδικαλιστών Βάσης) που δημιουργήθηκε για να δώσει διέξοδο από την απραξία των συνδικαλιστικών ηγεσιών όλα αυτά τα χρόνια, από μαχητικά σωματεία και εκλεγμένους συνδικαλιστές.
Η μεγάλη αυτή κινητοποίηση της εργατικής τάξης δεν έπεσε από τον ουρανό. Χτίστηκε υπομονετικά από τους συνδικαλιστές της βάσης κυρίως. Και ήρθε να συμπληρώσει τις ιστορικής σημασίας επίσης κινητοποιήσεις, την πορεία των 700.000 ενάντια στις περικοπές, στο Λονδίνο στις 26 Μαρτίου, και την μαζική απεργία μιας σειράς κλάδων του δημόσιου τομέα στις 30 Ιούνη.
Το Σοσιαλιστικό Κόμμα στη Βρετανία (τμήμα της Επιτροπής για μια Εργατική Διεθνή, αντίστοιχη οργάνωση του Ξεκινήματος στην Ελλάδα) που παίζει κομβικό ρόλο στο NSSN, πιέζει ώστε να αναπτυχθούν κινήματα από κάτω ώστε να πιεστεί το «Κογκρέσο των Συνδικάτων» στη Βρετανία, TUC (αντίστοιχη ΓΣΕΕ) να καλέσει περαιτέρω δράσεις, με νέα 48ωρη απεργία στο δημόσιο τομέα ή 24ωρη γενική απεργία, δημόσιου και ιδιωτικού.
Οι καπιταλιστές και η κυβέρνηση στην Βρετανία εμφανίζονται τρομοκρατημένοι από τις εξελίξεις στο εργατικό κίνημα και τις προοπτικές νέας κλιμάκωσης των αγώνων και γι’ αυτό έχουν ήδη αρχίσει να συζητάνε πιθανές παραχωρήσεις προς τους εργαζόμενους. Η δύναμη της «πιο παλιάς» εργατικής τάξης στον πλανήτη είναι τεράστια, στο βαθμό που κινηθεί αποφασιστικά.
Τις επόμενες μέρες στο σάιτ του Ξεκινήματος θα έχουμε αναλυτικό ρεπορτάζ από πρώτο χέρι, από τους συντρόφους μας στο Σοσιαλιστικό Κόμμα και το Εθνικό Δίκτυο Συνδικαλιστών Βάσης.
______________________
