Χτες Τετάρτη, 2 Μαρτίου, οι Τουρκοκύπριοι εργαζόμενοι προχώρησαν, για δεύτερη φορά κατά την διάρκεια του 2011, σε 24ωρη γενική απεργία, παλεύοντας ενάντια στα αντεργατικά μέτρα της κυβέρνησης του Κόμματος Εθνικής Ενότητας (UBP). Η απεργία είχε καθολική συμμετοχή, ενώ και οι συγκεντρώσεις που οργανώθηκαν ήταν εξαιρετικά μαζικές.
Tα τμήματα της CWI σε Κύπρο, Ελλάδα, Γερμανία και Αγγλία, καθώς και Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι σύντροφοι που κατοικούν στη Βρετανία, συνυπογράφουν την παρακάτω ανακοίνωση που στάλθηκε σε μια σειρά συνδικαλιστικές και αριστερές οργανώσεις της Βόρειας Κύπρου και μοιράστηκε πλατιά κατά την διάρκεια της απεργιακής συγκέντρωσης.
Όχι στα μέτρα λιτότητας – Αλληλεγγύη στον αγώνα των Τουρκοκυπρίων εργαζομένων!
Για τον κοινό αγώνα Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων εργαζόμενων!
Για μια ταξική λύση ενότητας στο εθνικό πρόβλημα – για μια κοινή πατρίδα και ένα σοσιαλιστικό μέλλον!
Την Τετάρτη 2 Μάρτη, οι Τουρκοκύπριοι (τ/κ) εργαζόμενοι στη Βόρεια Κύπρο κατεβαίνουν σε 24ωρη γενική απεργία. Τη δεύτερη 24ωρη γενική απεργία μέσα στο 2011. Αναμένεται να έχει ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία από την προηγούμενη, στις 28 Ιανουαρίου, οπότε 40.000 εργαζόμενοι βγήκαν στους δρόμους, ενάντια στις επιθέσεις στο βιοτικό επίπεδο και τα δικαιώματά τους.
Οι τ/κ εργαζόμενοι κατεβαίνουν σε απεργία ενάντια στην κυβέρνηση του UBP (Κόμμα Εθνικής Ενότητας, το δεξιό εθνικιστικό κόμμα), η οποία εφαρμόζει το χειρότερο πακέτο λιτότητας που έχει βιώσει ποτέ η εργατική τάξη στη Βόρεια Κύπρο. Περιλαμβάνει μεταξύ άλλων, περικοπές των μισθών του δημόσιου τομέα κατά 40%, μείωση του εισαγωγικού μισθού στο δημόσιο τομέα κατά 1.000 λίρες (500 ευρώ) επιθέσεις εναντίον των συνταξιούχων, ιδιωτικοποιήσεις των τουρκοκυπριακών αερογραμμών (που έχουν ήδη περάσει), την πλήρη ιδιωτικοποίηση του ημι-δημόσιου πανεπιστημίου Ανατολικής Μεσογείου, της Ηλεκτροδότησης και των Τηλεπικοινωνιών. Επιπλέον, αφαιρεί το δικαίωμα των συνδικάτων να διαπραγματεύονται συλλογικές συμβάσεις!
Αυτό το πακέτο λιτότητας είχε αρχικά προταθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση του CTP (Ρεπουμπλικανικό Τουρκικό Κόμμα – σοσιαλδημοκρατικό κόμμα). Ωστόσο, δεν κατάφεραν να το εφαρμόσουν, λόγω της μαζικής αντίστασης των τ/κ εργαζομένων. Σαν αποτέλεσμα της νεοφιλελεύθερης ατζέντας τους, έχασαν τις εκλογές, όμως η νέα κυβέρνηση του UBP άρχισε να εφαρμόζει το ίδιο πρόγραμμα, από τη στιγμή που κέρδισε τις εκλογές το 2009.
Επίθεση από τον Ερντογάν
Στην απεργία της 28ης Ιανουαρίου, οι διαδηλωτές ζητούσαν η τουρκική κυβέρνηση του AKP (Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης) στην Άγκυρα να πάρει πίσω το πακέτο περικοπών (Σημ «Ξ»: η τουρκική κυβέρνηση παρεμβαίνει άμεσα και απροκάλυπτα στην οικονομική και πολιτική ζωή στην Βόρεια Κύπρο και οι τ/κ εργαζόμενοι την αντιμετωπίζουν σαν μια εξουσία που τους επιβάλλεται). Ένα από τα πανό που κράταγαν οι συγκεντρωμένοι τράβηξε την προσοχή του Ερντογάν. Το πανό έγραφε «Άγκυρα κάτω τα χέρια σου από την Κύπρο» και ο Ερντογάν απάντησε δείχνοντας το πραγματικό του πρόσωπο και τις πραγματικές προθέσεις της τουρκικής αστικής τάξης για την Κύπρο:
«Ποιοι είναι αυτοί που θα πουν στην Τουρκία να φύγει από την Κύπρο;». Στην συνέχεια, επιτέθηκε στους απεργούς λέγοντας ότι "στην Κύπρο ο κατώτατος μισθός είναι 10.000 λίρες (5.000 ευρώ – ένα πλήρες ψέμα) αλλά στην Τουρκία ένας σύμβουλος μου παίρνει μόνο 5000 λίρες".
Μάλιστα "πρότεινε" στον Έρογλου (επικεφαλής της κυβέρνησης του UBP) να διώξει δικαστικά τους διαδηλωτές που κρατούσαν το πανό κατά της τουρκικής κυβέρνησης! Συμπλήρωσε τις επιθέσεις του λέγοντας:
«Τους πληρώνουμε και οφείλουν να δρουν ανάλογα», προσθέτοντας ότι «η Τουρκία είναι στην Κύπρο για τον ίδιο λόγο που είναι και η Ελλάδα, επειδή έχει στρατηγικά συμφέροντα και δεν θα φύγει».
Με τον τρόπο αυτό, στην ουσία παραδέχθηκε ότι η Τουρκία δεν εισέβαλε στην Κύπρο για να «ελευθερώσει» τους τ/κ, όπως ισχυρίζονταν όλες οι τουρκικές κυβερνήσεις μέχρι τώρα, αλλά προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα της τουρκικής άρχουσας τάξης.
Η κυβέρνηση Ερντογάν συνέχισε τις επιθέσεις ενάντια στην τ/κυπριακή εργατική τάξη, καλώντας την κυβέρνηση του UBP να κηρύξει την απεργία των εκπαιδευτικών παράνομη.
Νέα κατάσταση
Οι δηλώσεις Ερντογάν δημιούργησαν μια νέα κατάσταση για τον αγώνα των τ/κ.
Πρώτον, προκάλεσαν ένα νέο κύμα αντίστασης στη Βόρεια Κύπρο. Εκπρόσωποι από 10 συνδικάτα διαμαρτυρήθηκαν έξω από την τουρκική πρεσβεία της Βόρειας Κύπρου, δηλώνοντας μεταξύ άλλων:
«Δεν δεχόμαστε τις προσβολές σου (Ερντογάν) – ο κατώτερος μισθός στη Β. Κύπρο είναι 1500 λίρες (δηλαδή € 750)… Καλείς τον Μουμπάρακ να ακούσει τους πολίτες αλλά εσύ δεν το κάνεις…
… Παρακολουθούμε με τρόμο τις νεοφιλελεύθερες ισλαμικές πολιτικές του ΑΚΡ που επιβάλλονται στους Τούρκους εργαζόμενους, και εμείς ως κοινότητα, που ζούμε σε άλλη χώρα, θέλουμε να δηλώσουμε εκ μέρους των πατριωτών και των εργαζομένων ότι δεν θα επιτρέψουμε αυτές τις πολιτικές και δεν θα υποχωρήσουμε. Αυτή η χώρα είναι δική μας, και θα την διοικήσουμε εμείς».
Δεύτερον, οι επιθέσεις του Ερντογάν προκάλεσαν μεγάλη υποστήριξη από τους εργαζόμενους στην Τουρκία προς τους Τουρκοκύπριους εργαζόμενους. Ήδη, πολλά τούρκικα συνδικάτα, καθώς και κόμματα της Αριστεράς, έχουν προχωρήσει σε δηλώσεις στήριξης του αγώνα τους.
Οι εργαζόμενοι είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν τον αγώνα
Η οργή των Τ / Κ προς την τουρκική κυβέρνηση αυξάνεται. Ακόμη και τμήματα της άρχουσας τάξης, καθώς και κάποια τουρκοκυπριακά δεξιά κόμματα αντέδρασαν στον λόγο του Ερντογάν δηλώνοντας ότι η κυβέρνηση του ΑΚΡ δεν μπορεί να ισχυρίζεται ότι «πληρώνει» τους τουρκοκύπριους και οι τουρκοκύπριοι δεν πρέπει να υποκλίνονται στις απαιτήσεις του Ερντογάν. Αυτές οι φωνές υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση του AKP έχει «υποχρεώσεις» προς τους τουρκοκύπριους γιατί η Τουρκία είναι η «μητέρα πατρίδα» και είναι υποχρεωμένη να στηρίζει τους τουρκοκύπριους όπως κάνει με όλα τα κομμάτια της Τουρκίας. Φυσικά, η τουρκοκυπριακή αστική τάξη και τα δεξιά κόμματα δεν έχουν στο μυαλό τους τα συμφέροντα των τουρκοκυπρίων εργαζόμενων – είναι εξαγριωμένοι με τις περικοπές του Ερντογάν επειδή θα χτυπήσουν τα κέρδη που βγάζουν θα επηρεάσουν αρνητικά την επιρροή και την εξουσία τους.
Τα συνδικάτα κατηγορούν την κυβέρνηση του AKP στην Τουρκία για την προώθηση του πακέτου λιτότητας και την κυβέρνηση του UBP για την εφαρμογή του. Ένα σημαντικό κομμάτι του συνδικαλιστικού κινήματος καλεί την τουρκική κυβέρνηση να πάρει τα χέρια της από την Βόρεια Κύπρο και την τουρκοκυπριακή κοινότητα, και αντιστέκεται στα μέτρα λιτότητας και τις ιδιωτικοποιήσεις.
Η επίθεση αυτή δεν είναι απλώς «τουρκική» – είναι διεθνής
Οι τουρκοκύπριοι εργαζόμενοι είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν τον αγώνα.
Πολλοί από αυτούς έχουν την εντύπωση ότι η επίθεση λιτότητας που επιβάλλεται στον Βορρά συμβαίνει μόνο εκεί, λόγω της πολιτικής του AKP, αλλά αυτό είναι μόνο εν μέρει η αλήθεια. Η πραγματικότητα είναι ότι η εργατική τάξη, η νεολαία και οι φτωχοί, στη μια χώρα μετά την άλλη, δέχονται μια βάναυση επίθεση από τις άρχουσες τάξεις και τις κυβερνήσεις τους. Στην Κύπρο, την Ελλάδα, την Τουρκία, και σε κάθε χώρα της Ευρώπης, σε κάθε ήπειρο, έχουν ξεκινήσει οι χειρότερες νεοφιλελεύθερες επιθέσεις ενάντια στους εργαζόμενους.
Αυτό είναι το αποτέλεσμα της χειρότερης οικονομικής κρίσης από το 1930, που οι συνέπειές της συνταράσσουν ολόκληρο τον πλανήτη. Αυτή η κρίση προκλήθηκε από την ακόρεστη απληστία του κεφαλαίου για κέρδος και από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που εφαρμόζονται, για το σκοπό αυτό. Τώρα, προχωρούν σε νέες επιθέσεις, που έχουν ως στόχο να πληρώσουν οι εργαζόμενοι για την κρίση που οι ίδιοι οι καπιταλιστές προκάλεσαν.
Καμία αυταπάτη στο CTP και στο DP
Δεν πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες προς το CTP και το DP (Δημοκρατικό Κόμμα – δεξιό αστικό κόμμα της αντιπολίτευσης). Αυτά τα κόμματα συμμετείχαν σε κυβερνήσεις που εφάρμοσαν νεοφιλελεύθερες πολιτικές στο παρελθόν και δεν προσφέρουν καμία λύση στην εργατική τάξη.
Οι εργαζόμενοι στη Βόρεια Κύπρο χρειάζεται να χτίσουν τα δικά τους πολιτικά κόμματα, τα οποία θα εξυπηρετούν τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και θα είναι έτοιμα να πολεμήσουν αποφασιστικά ενάντια στις αντεργατικές πολιτικές την εξουσία του κεφαλαίου – για μια κοινωνία στην υπηρεσία της εργατικής τάξης, της νεολαίας και των φτωχών στρωμάτων, μια κοινωνία που θα διοικείται δημοκρατικά από τις εργαζόμενες μάζες.
Ο Ερντογάν κατηγόρησε τους Τεργαζόμενους ότι είναι πράκτορες των Ελληνοκύπριων εθνικιστών
Ο Ερντογάν χρησιμοποίησε όλα τα δυνατά μέσα για να σταματήσει τις κινητοποιήσεις των τουρκοκυπρίων ενάντια στα μέτρα λιτότητάς. Οι απειλές και οι εκβιασμοί δεν έπιασαν – στην πραγματικότητα οδήγησαν ακόμη μεγαλύτερα κομμάτια της τουρκοκυπριακής κοινότητας να στραφούν ενάντια στην κυβέρνηση της Άγκυρας.
Ο Ερντογάν προσπάθησε να τρομάξει τους Τουρκοκύπριους με αναφορές στο κυπριακό, με το να λέει ότι στην πραγματικότητα το κίνημα των Τουρκοκύπριων εργαζομένων εξυπηρετεί τα συμφέροντα των Ελληνοκυπρίων που θέλουν η Τουρκία να φύγει από το νησί ώστε να πάρουν αυτοί τον έλεγχο του νησιού στα δικά τους χέρια.
Σοσιαλιστική λύση στην εθνική διαίρεση
Ο Ερντογάν παραδέχτηκε ότι η Τουρκία είναι στην Κύπρο λόγω των στρατηγικών συμφερόντων της τουρκικής αστικής τάξης και όχι επειδή η αστική τάξη ενδιαφέρεται για τα συμφέροντα των Τουρκοκύπριων εργαζομένων και συνολικά του πληθυσμού.
Πραγματικά, πίσω από τον πόλεμο του 1974 και την διαίρεση της Κύπρου, βρίσκονται τα αντικρουόμενα στρατηγικά και οικονομικά συμφέροντα της τουρκικής και της ελληνικής άρχουσας τάξης, όπως και τα αντικρουόμενα συμφέροντα της τουρκοκυπριακής και ελληνοκυπριακής άρχουσας τάξης και εθνικιστών.
Αλλά οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι εργαζόμενοι, όπως και οι Τούρκοι και οι Έλληνες εργαζόμενοι, δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν, δεν έχουν κανένα συγκρουόμενο στρατηγικό ή οικονομικό συμφέρον. Αντίθετα, είναι κοινό τους συμφέρον να παλέψουν ενάντια στις νεοφιλελεύθερες επιθέσεις που αντιμετωπίζουν και να παλέψουν για μια καλύτερη ζωή για όλους, για τον τερματισμό των στρατιωτικών ανταγωνισμών, για την ειρήνη στην Κύπρο αλλά και ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία. Μόνο μέσα από κοινούς και συντονισμένους αγώνες των εργαζομένων του νησιού και των εργαζομένων σε Ελλάδα και Τουρκία μπορούν να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι.
Με βάση όλα τα παραπάνω δηλώνουμε:
▪ Να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι για την κρίση των καπιταλιστών. Αλληλεγγύη στον αγώνα των τουρκοκυπρίων εργαζομένων. Όχι στα μέτρα λιτότητας. Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις. Τα δικαιώματα μας στην συγκέντρωση, την διαδήλωση και την απεργία δεν είναι διαπραγματεύσιμα.
▪ Πάλη για την εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και των μεγάλων επιχειρήσεων, κάτω από εργατικό έλεγχο και διαχείριση, και για ένα μαζικό πρόγραμμα επενδύσεων στις υποδομές, την κατοικία, κτλ. για να μπορέσουμε να βάλουμε την οικονομία στο δρόμο της ανάπτυξης και της δημιουργίας θέσεων εργασίας.
▪ Όχι στην εμπλοκή της τουρκικής κυβέρνησης στην Άγκυρα, ή της ελληνικής κυβέρνησης στην Αθήνα, ή οποιασδήποτε άλλης ιμπεριαλιστικής δύναμης στις υποθέσεις της Βόρειας και Νότιας Κύπρου. Οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι πρέπει να αποφασίσουν μόνοι τους για το δικό τους μέλλον.
▪ Οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι εργαζόμενοι έχουν κοινά ταξικά συμφέροντα και στόχους, για πραγματική οικονομική ανάπτυξη και πραγματική και διαρκή ειρήνη στο νησί, και χρειάζεται να παλέψουν μαζί για να δημιουργήσουν κοινές οργανώσεις της εργατικής τάξης, της νεολαίας και των φτωχών στρωμάτων, με τελικό στόχο το χτίσιμο νέων, μαζικών, εργατικών κομμάτων, με σοσιαλιστικές πολιτικές και πρόγραμμα.
▪ Οι άρχουσες τάξεις των Τ/Κ και των Ε/Κ έχουν συγκρουόμενα οικονομικά και στρατηγικά συμφέροντα για το ποιος θα κυριαρχήσει στο νησί και στοχεύουν στην εκμετάλλευση της εργατικής τάξης προκειμένου να βγάλουν περισσότερα κέρδη. Για αυτό το σκοπό, οι αστικές τάξεις χρησιμοποιούν τις αντίστοιχες «μητέρες πατρίδες». Ο αγώνας των Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων εργαζομένων δεν έχει καμία σχέση με τα συμφέροντα των καπιταλιστών είτε στη μία είτε στην άλλη πλευρά και αναπόφευκτα έρχεται σε σύγκρουση με τις αντίστοιχες κυρίαρχες τάξεις.
▪ Χρειάζεται συντονισμένη και μαζική αντίσταση στις επιθέσεις που δέχονται οι εργαζόμενοι και προετοιμασία της δικής τους αντεπίθεσης: Όχι στη λιτότητα και τις επιθέσεις ενάντια στο βιοτικό επίπεδο και τα δικαιώματα, για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, ενάντια στις παρεμβάσεις των ιμπεριαλιστών, για μια σοσιαλιστική ομοσπονδία της Βόρειας και Νότιας Κύπρου. Ο αγώνας των ε/κ και τ/κ εργαζομένων αναπόφευκτα συνδέεται με τα εργατικά κινήματα στην Ελλάδα και την Τουρκία, καθώς και με την εργατική τάξη στην υπόλοιπη Ευρώπη, στην Γερμανία, την Βρετανία και αλλού, για μια σοσιαλιστική ομοσπονδία της Ευρώπης πάνω σε εθελοντική και ισότιμη βάση.
Υπογράφουν:
Νεολαία ενάντια στον εθνικισμό στην Κύπρο – τμήμα νεολαίας της CWI στην Κύπρο
ΞΕΚΙΝΗΜΑ-τμήμα της CWI στην Ελλάδα
SAV – τμήμα της CWI στη Γερμανία
Σοσιαλιστικό Κόμμα – βρετανικό τμήμα της CWI
Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι – μέλη του βρετανικού τμήματος της CWI
