Αυστρία: Τα πανεπιστήμια υπό κατάληψη, 50.000 φοιτητές στους δρόμους

Την Πέμπτη, 22 Οκτωβρίου οι φοιτητές του πανεπιστημίου της Βιέννης προχώρησαν στην κατάληψη του κεντρικού αμφιθέατρου, Auditorium Maximous (Οντιτόριουμ Μάξιμους). Έξι μέρες αργότερα οι καταλήψεις είχαν εξαπλωθεί και στις 28 Οκτώβρη 50.000 φοιτητές στην Βιέννη βγήκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν για τις τεράστιες ελλείψεις στα πανεπιστήμια, την υποβάθμιση της δημόσιας παιδείας και υπέρ της δωρεάν παιδείας. Τα βασικά αιτήματα του κινήματος είναι:

– Η αύξηση των δαπανών για την παιδεία,

– η κατάργηση των διδάκτρων

– η κατάργηση της συνθήκης της Μπολόνια για την παιδεία

– η κατάργηση των εξοντωτικών εξετάσεων.

Μετά από εννιά μέρες καταλήψεων το κίνημα έχει σημειώσει την πρώτη του επιτυχία. Ο Υπουργός Παιδείας δεσμεύτηκε ότι η κυβέρνηση θα αυξήσει τις δαπάνες για την παιδεία κατά 34 εκατ. ευρώ. Παρότι τα 34 αυτά εκατ. δεν πρόκειται να λύσουν τα προβλήματα της παιδείας δείχνουν ότι το κίνημα μπορεί να νικήσει υποχρεώνοντας την κυβέρνηση να προχωρήσει σε ακόμα πιο σημαντικές παραχωρήσεις.

Η συνθήκη της Μπολόνια στο στόχαστρο

Η κινητοποίηση ξεκίνησε από τους φοιτητές στο Πανεπιστήμιο Καλών Τεχνών ενάντια στην εισαγωγή του συστήματος Μπάτσελορ/Μάστερ (δύο κύκλοι σπουδών) που προνοεί η συνθήκη της Μπολόνια. Πολύ σύντομα τους ακολούθησαν οι φοιτητές στο πανεπιστήμιο της Βιέννης, οι οποίοι είχαν φτάσει στα όρια τους, αναγκαζόμενοι να παρακολουθούν τις παραδόσεις καθισμένοι στο πάτωμα και στα σκαλιά στα αμφιθέατρα τα οποία δεν τους χωρούσαν.

Η απάντηση της κυβέρνησης στα προβλήματα αυτά, την προηγούμενη περίοδο, ήταν να προχωρήσει στην εισαγωγή ενός εξοντωτικού συστήματος εξετάσεων για να περιορίσει τον αριθμό των εισακτέων.

Τα δίδακτρα είχαν αρχικά εισαχθεί το 2002, μαζί με το σύστημα των δύο κύκλων σπουδών και την “μερική αυτονομία” των πανεπιστημίων, και είχαν τότε προκαλέσει οργισμένες αντιδράσεις από ένα τμήμα του φοιτητικού κινήματος. Οι κινητοποιήσεις εκείνης της περιόδου όμως δεν πήραν μεγάλες διαστάσεις εξαιτίας του ρόλου της ηγεσίας του φοιτητικού κινήματος (καθώς και της ηγεσίας των συνδικάτων) που στην ουσία σαμπόταραν το κίνημα. Από την άλλη, το 2002 οι επιπτώσεις των μέτρων αυτών δεν ήταν ακόμη καθαρές στη μεγάλη πλειοψηφία των φοιτητών.

«Λεφτά για την παιδεία, όχι για τους τραπεζίτες»

Η εικόνα σήμερα είναι διαφορετική. Η πλειοψηφία των φοιτητών κατανοεί πολύ καλά πια, πως ούτε η επιβολή των διδάκτρων ούτε το σύστημα μπάτσελορ/μάστερ, ούτε και οι εξοντωτικές εξετάσεις πρόκειται να οδηγήσουν σε μια καλύτερη παιδεία (όπως υποστηρίζει η κυβέρνηση) κι ότι αυτό που προκαλεί την κρίση στην παιδεία δεν είναι τίποτε άλλο από την υποβάθμιση και την υποχρηματοδότηση της δημόσιας παιδείας.

Το γεγονός ότι η κυβέρνηση ξοδεύει τεράστια λεφτά για να σώσει τους τραπεζίτες τη στιγμή που οι φοιτητές αντιμετωπίζουν απαράδεκτες συνθήκες στα πανεπιστήμια προκαλεί τεράστια αγανάκτηση. Ένα από τα κεντρικά συνθήματα των διαδηλώσεων ήταν: “Λεφτά για την παιδεία – όχι για τις τράπεζες και τις μεγάλες επιχειρήσεις”.

Συμπαράσταση από τη μεριά των εργαζομένων

Το κίνημα των φοιτητών αναπτύσσεται σε μια φάση όπου έχει συσσωρευτεί τεράστια αγανάκτηση μέσα στους εργαζόμενους.

Στις 17 Οκτώβρη 2.000 νηπιαγωγοί κατέβηκαν σε κινητοποιήσεις ζητώντας καλύτερους μισθούς, καλύτερες συνθήκες εργασίας και προσλήψεις.

Οι διαπραγματεύσεις για τις συλλογικές συμβάσεις των εργατών μετάλλου έφτασαν σε αδιέξοδο και στις 28 Οκτωβρίου συνδικαλιστές και εργαζόμενοι στο μέταλλο προχώρησαν σε μια παν-αυστριακή συνδιάσκεψη για να συζητήσουν τα θέματα που τους απασχολούν.

Στα τέλη του Σεπτέμβρη οι εργαζόμενοι στα τυπογραφεία της χώρας διαδήλωσαν ενάντια στις προσπάθειες των εργοδοτών να καταργήσουν τις συλλογικές τους συμβάσεις.

Πριν το καλοκαίρι οι μαθητές των λυκείων κατέβηκαν σε αποχές και διαδηλώσεις, ενώ είναι σίγουρο πως θα είχαμε και σημαντικές απεργιακές κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών αν η ηγεσία του συνδικάτου τους δεν έπαιζε το ρόλο του φρένου.

Το γεγονός και μόνο ότι η ηγεσία του Κογκρέσου Αυστριακών Συνδικάτων (το αντίστοιχο της ΓΣΕΕ εδώ) πήρε θέση υποστήριξης του αγώνα των φοιτητών δείχνει πως το κλίμα μέσα στην κοινωνία είναι υπέρ των κινητοποιήσεων της νεολαίας, πράγμα που αντανακλάται και σε μεγάλο τμήμα των καθημερινών εφημερίδων!

Η παιδεία σε αναβρασμό

Η κυβέρνηση σχεδιάζει νέες επιθέσεις ενάντια στους εκπαιδευτικούς, αλλά προς το παρόν τις αναβάλλει περιμένοντας τις εκλογές στο συνδικάτο των καθηγητών, που θα διεξαχθούν στα τέλη του Νοέμβρη.

Συνολικά ο χώρος της παιδείας βρίσκεται σε μεγάλο αναβρασμό. Το κίνημα βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε φάση επέκτασης – μετά την διαδήλωση της Βιέννης είχαμε διαδηλώσεις και καταλήψεις σε άλλες πόλεις, όπως το Σάλτσμπουργκ, την Λίντς, το Γκράτς, το Ίνσμπουργκ και το Κλάγκενφουρτ.

Τη στιγμή που γράφεται το άρθρο αυτό υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες το κίνημα να επεκταθεί από τα πανεπιστήμια στα λύκεια.

Οι καταλήψεις είναι πολύ καλά οργανωμένες και πειθαρχημένες χωρίς «υπερβολές» ή καταστροφές. Οι προσπάθειες των κύριων αστικών ΜΜΕ να καταγγείλουν τους φοιτητές ότι δήθεν τεμπελιάζουν και το μόνο που τους νοιάζει είναι να ξενυχτούν σε πάρτι κλπ, δεν είχαν καμιά επιτυχία. Οι φοιτητές έχουν την υποστήριξη της κοινής γνώμης. Από την άλλη πρέπει να πούμε ότι υπάρχει ένας δισταγμός στο κίνημα αυτό να προχωρήσει στην εκλογή συντονιστικών επιτροπών, με δημοκρατικές διαδικασίες και έλεγχο από τα κάτω, που να αναλάβουν την ευθύνη του συντονισμού του κινήματος και της σύνδεσης του με τους εργαζόμενους. Ως ένα βαθμό αυτό οφείλεται σε απειρία του κινήματος, όμως αν αυτή η αδυναμία δεν διορθωθεί θα μπορούσε να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στη μελλοντική πορεία του κινήματος, στην ικανότητα του να συντονίσει και να κλιμακώσει την πάλη του.

Η CWI στην πρώτη γραμμή του αγώνα

Από την αρχή του αγώνα το Αριστερό Σοσιαλιστικό Κόμμα (ΑΣΚ – αυστριακό τμήμα της CWI) βρίσκεται στην πρώτη γραμμή. Η πρόταση για τη διαδήλωση στις 28 Οκτωβρίου έγινε από μέλη του ΑΣΚ στα πανεπιστήμια. Τα στελέχη του ΑΣΚ έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην προσπάθεια της σύνδεσης και το συντονισμό των διαφόρων τμημάτων του κινήματος. Στελέχη του ΑΣΚ πήραν την πρωτοβουλία της επαφής με τους μεταλλεργάτες.

Στις προκηρύξεις του ΑΣΚ τονίζεται η σημασία που έχει για το κίνημα η εκλογή μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες (και έλεγχο από τα κάτω) επιτροπών που να αναλάβουν να συντονίσουν τις κινητοποιήσεις των φοιτητών καθώς και να απευθυνθούν στο εργατικό κίνημα για συμπαράσταση. Έχουμε προτείνει την ιδέα μιας παν-αυστριακής συνδιάσκεψης φοιτητών για να συζητήσει τα αιτήματα και τα συνθήματά μας καθώς και τα επόμενα βήματα στον αγώνα μας.

Εξηγούμε ότι θα αποτελέσει ένα τεράστιο βήμα για τον αγώνα μας αν μπορέσουμε να συνδέσουμε μεταξύ τους τα διαφορετικά στρώματα της παιδείας σε ένα πανεκπαιδευτικό μέτωπο για το κάλεσμα μιας 24ωρης γενικής απεργίας, σαν πρώτο βήμα, για το σύνολο της παιδείας (νηπιαγωγοί, μαθητές και εκπαιδευτικοί στην δευτεροβάθμια, φοιτητές και καθηγητές στην τριτοβάθμια).

Εξηγούμε επίσης ότι οι αγώνες αυτοί φέρνουν στην επιφάνεια την ανάγκη για το χτίσιμο ενός νέου κόμματος των εργαζομένων και της νεολαίας, μιας «νέας αριστεράς», καθώς κανένα από τα υπάρχοντα μαζικά κόμματα δεν ενδιαφέρεται να στηρίξει τα αιτήματα του κινήματός μας. Μιας νέας αριστεράς, με αντικαπιταλιστικά – σοσιαλιστικά χαρακτηριστικά και φυσιογνωμία, καθώς είναι αδύνατο να διαχωριστεί η πάλη για μια παιδεία στην υπηρεσία της κοινωνίας από την πάλη ενάντια στο σύστημα, που υποτάσσει τη δημόσια δωρεάν παιδεία στο κέρδος των καπιταλιστών.

Λάουρα Ραφετσεντερ
Αριστερό Σοσιαλιστικό Κόμμα, αυστριακό τμήμα της CWI

______________

Ακολουθήστε το «Ξ» στο Google News για να ενημερώνεστε για τα τελευταία άρθρα μας.

Μπορείτε επίσης να βρείτε αναρτήσεις, φωτογραφίες, γραφικά, βίντεο και ηχητικά μας σε facebook, twitter, instagram, youtube, spotify.

Ενισχύστε οικονομικά το xekinima.org

διαβάστε επίσης:

7,243ΥποστηρικτέςΚάντε Like
1,002ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
1,118ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
426ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής

Επίκαιρες θεματικές

Πρόσφατα άρθρα