Της Ελευθερίας Ψυχογιού
Στο Κέντρο Υποδοχής Προσφύγων Λαυρίου ζουν 266 ενήλικες και 85 παιδιά . Οι πρόσφυγες εκβιάζονται, απειλούνται, υποσιτίζονται από το κράτος (βλ. Λοβέρδο). Στο κτήριο Α δεν έχουν ζεστό νερό, θέρμανση, απειλούν ότι θα τους κόψουν και το ρεύμα και κανείς δεν μας λέει που πάνε τα λεφτά.
Σε κάποιους εξ αυτών πήγαν μόνο χαρτιά απέλασης και μηνύσεις από τον κ. Λοβέρδο.
Με οικονομική σύμβαση που υπέγραψε ο κ. Λοβέρδος (σ.σ. αντίστοιχες φωτοτυπίες είναι στη διάθεση του «Ξ» ) φαίνεται ότι έχει δώσει στο Ερυθρό Σταυρό για το Κέντρο Υποδοχής Προσφύγων Λαυρίου 1.150.000 € μόνο για το έτος 2011.
Το Κέντρο αποτελεί ιστορικό κομμάτι της πόλης. Οι κάτοικοι του Λαυρίου συνυπάρχουν και συμβιώνουν αρμονικά δεκαετίες με τους πρόσφυγες, οι οποίοι έχουν ενσωματωθεί στο κοινωνικό ιστό της λαυριώτικης κοινωνίας. Δεν έχουν δημιουργήσει μέχρι τώρα το παραμικρό πρόβλημα. Σημειωτέον το Λαύριο έχει τη μικρότερη εγκληματικότητα σε ολόκληρη την Αττική.
Ιστορικό των προβλημάτων
Για κάποιους λοιπόν κάποιοι άνθρωποι –ανάμεσα τους παιδιά– δεν υπάρχουν. Το Ανοιχτό Κέντρο αιτούντων ασύλου δημιουργήθηκε το 1947. Το κτήριο είναι ιδιοκτησίας του Υπουργείου Υγείας. Τη διαχείριση του Κέντρου την έχει με ανάθεση ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός που εκπροσωπείται νομίμως από τον πρόεδρο του Δ.Σ.ΕΕΣ κ. Μαρτίνη.
Αποτελείται από τρία κτήρια Α, Β και Γ, δυναμικότητας 320 ατόμων.
Σήμερα και στα τρία κτήρια φιλοξενούνται 266 άτομα. Ο ΕΕΣ δίνει 218 άτομα, διότι δεν υπολογίζει – εξαιρεί εκείνους που δεν έχουν πάρει ακόμη ροζ κάρτα. Για κάποιους λοιπόν κάποιοι άνθρωποι –ανάμεσα τους παιδιά– δεν υπάρχουν σε κανένα έγγραφο. Εάν κάποιος απαγάγει ένα παιδί, το παιδί αυτό δεν υπάρχει για το κράτος.
Στην Τουρκία τους «θάβει» ο σεισμός στην Ελλάδα ο υπουργός;
Στα κτήρια Α και Β έχουν να γίνουν εργασίες συντήρησης από το 1951. Στο κτήριο Γ έγινε μία «σχετική» συντήρηση το 2007.
Από το 2004, το 2005 και 2006 μετά από αναφορά του Κέντρου δόθηκε εντολή από το Υπουργείο Υγείας να γίνει αυτοψία για την κατάσταση των κτηρίων. Οι μελέτες-πορίσματα των μηχανικών της πολεοδομίας Μαρκοπούλου αποδεικνύουν ότι το κτήριο Α έχει σοβαρά προβλήματα στατικότητας και το Β και Γ προβλήματα υποδομών. Στην συνέχεια έγιναν άλλες τρεις αυτοψίες στο διάστημα 2006-2010.
Το Νοέμβριο του 2010 στο Δημαρχείο Λαυρίου μετά από απεργία πείνας των προσφύγων και απαίτηση μεταναστευτικών οργανώσεων και προσφύγων έγινε συνάντηση (στην οποία ήμουν παρούσα) μεταξύ του υπουργού Λοβέρδου, του γ.γ. Κατριβάνου, του Δήμαρχου Λαυρίου Δ. Λουκά και του διευθυντή του Κέντρου Λυρίτση με σκοπό να διερευνηθεί λύση προκειμένου να μην θαφτούν ζωντανοί οι διαμένοντες στο κτήριο Α.
Το Υπουργείο και ο Δήμαρχος πρότειναν την παραχώρηση χρήσης δημοτικής έκτασης στην περιοχή Νεράκι όπου εγκαταστάθηκαν 20 κοντέινερ με δαπάνη του Υπουργείου. Εκεί θα μεταστεγαζόντουσαν μόνο άντρες και οι υπόλοιποι θα μεταστεγαζόντουσαν στο κτήριο Β.
Οι πρόσφυγές δέχτηκαν την πρόταση, με την προϋπόθεση ότι θα πάρουν γραπτές εγγυήσεις ότι μετά την ολοκλήρωση της αποκατάστασης του κτηρίου θα επιστρέψουν στο Κέντρο. Ο Υπουργός συμφώνησε με τον όρο.
Το Υπουργείο δεν τήρησε τις υποσχέσεις του. Δεν έκανε καμία επισκευή. Δεν έχει προβεί σε ανάθεση μελέτης. Απειλεί με έγγραφα απαιτώντας την εκκένωση του κτηρίου. Μηνύει 7 εκπρόσωπους της επιτροπής των Κούρδων κατηγορώντας τους με το αδίκημα παρεμπόδισης – αποτροπής κινδύνου με χρόνο τέλεσης αδικημάτων το 2009-2010. (Έχουν υποβληθεί σχετικά υπομνήματα στην Εισαγγελία Λαυρίου και περιμένουμε τακτική δικάσιμο).
Αιτούντες Πολιτικού Ασύλου «αορίστου χρόνου»
Στο Κέντρο Υποδοχής Προσφύγων Λαυρίου φιλοξενούνται πρόσφυγες αιτούμενοι πολιτικού ασύλου για 15 και 20 χρόνια. Πολλοί εξ αυτών έχουν πρωτοστατήσει στην εξέγερση των Λευκών Κελιών στην Τουρκία και κάποιοι έχουν εμφανή σημάδια βασανισμού υπομένοντας δεκαετίες το «μαρτύριο» του ελληνικού κράτους το οποίο αναβάλλει συνεχώς την χορήγηση ασύλου και τελευταία έστειλε και τέσσερις αποφάσεις απέλασης.
Σημειωτέoν υπάρχουν οικογένειες όπου ο πατέρας δεν έχει χαρτιά, η μητέρα έχει ροζ κάρτα και το παιδί ιθαγένεια διότι έχει γεννηθεί στην Ελλάδα. Επομένως υπάρχει διάλυση της οικογένειας.
Οι Λαυριώτες δεν είναι πλούσιοι. Έχουν όμως τσίπα κι ανθρωπιά!
Η ανεργία στο Λαύριο ξεπερνά το 35%. Παρόλα αυτά πολλοί από τους κατοίκους δίνουν ρούχα και είδη πρώτης ανάγκης στους πρόσφυγες. Στην επιτροπή αλληλεγγύης και συμπαράστασης συμμετέχουν κι άνθρωποι που έχουν οικογένειες παιδιά, άνθρωποι που έχασαν την δουλειά τους, αλλά όχι το φιλότιμο και την ανθρωπιά.
Η επιτροπή στήριξης των προσφύγων συνεργάζεται με μεταναστευτικές και αντιρατσιστικές οργανώσεις καθώς και με δημοτικές παρατάξεις και φορείς της πόλης. Έχει προχωρήσει σε σημαντικές δράσεις για την προστασία των δικαιωμάτων των προσφύγων, που υπόκεινται στην εποπτεία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ και στη Συνθήκη της Γενεύης που έχει υπογράψει το ελληνικό κράτος.
Συμπαράσταση και δράσεις
Οι πρόσφυγες έχουν στο πλευρό τους πέρα από την Επιτροπή Στήριξης Προσφύγων, το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου, τον Δήμο Λαυρεωτικής, τον Σύνδεσμο Ειρήνης και Φιλίας Λαυρίου κ.α., που με ψηφίσματά τους στηρίζουν τα αιτήματα και τον αγώνα τους.
Οι πρόσφυγες σε συνεργασία με τους φορείς στήριξης πραγματοποίησαν πρόσφατα συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας για 4 μέρες έξω από το Δημαρχείο και πορεία στο κέντρο του Λαυρίου κατά το παρελθόν έχουν κάνει επανειλημμένως, απεργίες πείνας έχοντας στο πλευρό την αλληλεγγύη της κοινωνίας του Λαυρίου.
_________________
Σημ: Για όποια παραπάνω πληροφορία ή διευκρίνιση 697936525, 6936858664, Ελευθερία Ψυχογιού
