Της Άννας Τσελώνη
Μεταναστεύουν για να βρουν καλύτερες συνθήκες ζωής και εργασία. Μεταναστεύουν γιατί ελπίζουν σε ένα καλύτερο μέλλον, κι όμως οι πιθανές ελπίδες των μεταναστών διαψεύδονται συντριπτικά μετά τον ξεριζωμό τους. Αρχής γενομένης από τον τρόπο υποδοχής τους από την εκάστοτε χώρα.
Το 1991, μετά την κατάρρευση του σταλινισμού, χιλιάδες Αλβανοί μετανάστες κινήθηκαν προς την Ελλάδα (κυρίως με επικίνδυνη πεζοπορία μέσα από βουνά και κακουχίες). Σχεδόν ταυτόχρονα ξεκίνησε η υστερία των αχαλίνωτων υποθέσεων για την εγκληματικότητα των Αλβανών. Τα ΜΜΕ έβαλαν ένα αξιοσημείωτο λιθαράκι στο στιγματισμό των Αλβανών από την πρώτη τους κιόλας άφιξη. Η ξενοφοβία «άγγιξε κόκκινο» με χαρακτηρισμούς των Αλβανών μεταναστών όπως: «πονηροί», «πρωτόγονοι», «καθυστερημένοι», «επικίνδυνοι».
Η είσοδος των Αλβανών μεταναστών συνεχίστηκε παρ’ όλες τις βίαιες απελάσεις και την θέσπιση το 1991 ενός μεταναστευτικού νόμου που είχε σκοπό τον αποκλεισμό τους και την άρνηση παροχής νομιμότητας.
Με βάση τις νομοθετικές ρυθμίσεις του 1998 για την υποτιθέμενη νομιμοποίηση καταγράφονται 240.000 Αλβανοί , ενώ στην εθνική απογραφή του 2001 καταμετρούνται 440.000 Αλβανοί μετανάστες. Την ίδια εποχή ανακοινώνεται ο επίσημος αριθμός των απελάσεων (1991-2001) κυρίως Αλβανών: 2 εκ. !!
Τον Γενάρη του 2004 ο αριθμός των σε ισχύ αδειών παραμονής Αλβανών είναι μόλις 143.000!! Αποδεικνύοντας ότι όλες οι νομοθετικές ρυθμίσεις του ελληνικού κράτους αποσκοπούν όχι στη νομιμοποίηση αλλά στην συντήρηση της παρανομίας και της ομηρίας των Αλβανών και όλων των μεταναστών.
Κατ’ ουσία το να είσαι μετανάστης ή μετανάστρια από την Αλβανία στην Ελλάδα σημαίνει: μίσθωση με τη μέρα, μεταφορά από εργατικό χώρο σε εργατικό χώρο, πολύωρη, σκληρή εκμεταλλευτική εργασία που δεν συνοδεύεται βέβαια από αντίστοιχο κοινωνικό σεβασμό. Εξού και διάφορες παροιμιώδεις εκφράσεις όπως «δουλεύει σαν Αλβανός» ή «πάρε έναν Αλβανό να σου κάνει τη δουλειά». Επιπροσθέτως, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία οι μετανάστες δουλεύουν εξοντωτικά για να ανταπεξέλθουν στις προϋποθέσεις που απαιτούνται για την έκδοση άδειας παραμονής και εργασίας στη χώρα. Ενώ την ίδια στιγμή το κράτος παρέχει εξαιρετικά βραχυπρόθεσμες άδειες στους μετανάστες. Επίσης σε πολλές περιπτώσεις η πράσινη κάρτα είναι διαθέσιμη στο μετανάστη λίγο πριν ή μετά την ημερομηνία λήξης της…
Από την άλλη είναι πολύ έντονες οι παράπλευρες συνέπειες ειδικά του μεταναστευτικού νόμου 2910/2001. Όπως η εμφάνιση κυκλωμάτων ασυνείδητων υπαλλήλων, κρατικών λειτουργών και δικηγόρων που κερδοσκοπούν εις βάρος των μεταναστών.
Όσον αφορά την συμμετοχή των Αλβανών μεταναστών στην οικονομία τα στοιχεία δείχνουν ότι στους άνδρες το 42% δουλεύει στον κατασκευαστικό τομέα, το 23% στον αγροτικό και στην βιομηχανία και τον τουρισμό από περίπου 12%. Ενώ στις γυναίκες κυριαρχεί κατά 59% η απασχόληση σαν καθαρίστριες και γενικά οικιακές εργασίες.
Όσον αφορά στην κοινωνική ασφάλιση –με βάση στοιχεία του ΙΚΑ- το 14% των ασφαλισμένων στο ΙΚΑ είναι μετανάστες, εκ των οποίων οι μισοί είναι Αλβανοί. Ενώ πιο ειδικά στις κατασκευές οι Αλβανοί αποτελούν το 30% του συνόλου των ασφαλισμένων.
Στα ελληνικά σχολεία φοιτούν πολλοί αλλοδαποί μαθητές που δυστυχώς αντιμετωπίζονται αρνητικά από τους συνομηλίκους τους ως υπόλογοι για την ανεργία και την εγκληματικότητα, ενώ το θετικό στοιχείο της παρουσίας τους εντοπίζεται στη φθηνή εργατική δύναμη που προσφέρουν.
Σήμερα 14 χρόνια μετά την μαζική είσοδο Αλβανών μεταναστών στην Ελλάδα ένα μεγάλο μέρος τους χαρακτηρίζεται ακόμα παράνομο, εξαιτίας των πολιτικών αποκλεισμού των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, και όχι εξαιτίας των επιλογών ή της συμπεριφοράς των ίδιων των μεταναστών. Απεναντίας ειδικότερα οι Αλβανοί μετανάστες έκαναν τεράστιες προσπάθειες για την κοινωνική τους ενσωμάτωση ακόμα και αλλάζοντας το όνομά τους ή βαφτίζοντας χριστιανούς τα παιδιά τους και τους εαυτούς τους.
Στις προσπάθειες αυτές οι έλληνες εργαζόμενοι χρειάζεται να ανταποκριθούν καλώντας για κοινό αγώνα και κοινή διεκδίκηση των δικαιωμάτων που καταπατούνται από την εκάστοτε καπιταλιστική εξουσία. Η ξενοφοβία και ο ρατσισμός μας διαιρεί. Και η διαίρεση αφήνει τα προβλήματά μας άλυτα και τους κοινούς μας εχθρούς στο απυρόβλητο. Ως πότε;
___________
